Вонгоаҳ мисол дод торўзии масъӯду толеъии маймун барои ҳаракат ӯ таъйин карданд , ва ӯ бар он ихтиёр равон шуд , ва дар суҳбат ӯ панҷоҳ сраҳ ки ҳар як даҳ ҳазор динор буд ҳамл фармуд . Ва бмшоиът ӯ бо ҷумлагии лашкару бузургон малик бирафт .

Ва брзўиаҳ бо нишоти тамом рӯй бад-ӣн муҳим оварад , ва чун бмқсди пайвасти гирди даргоҳи подшоҳ ва маҷлисҳои уламоу ашрофу маҳофили сӯқау аўсот май гашт ва аз ҳоли наздикони ройу машоҳӣри шаҳр ва фалосифа мепурсед ,у баҳри мавзеи ихтилофӣ ме сохт . Ва ба рФқу мудоро бар ҳамаи ҷавониб зиндагонӣ мекард , ва фаро менамӯд ки барои талаби илм ҳиҷратӣ намӯдааст . Ва бар сиблати шогирдӣ бҳрҷоӣ мерафт , ва агар чаҳ аз ҳар илм баҳра дошт нодони вор дарон хавзӣ май пайваст , ва аз ҳар ҷинси фурсат май ҷуст ,у дӯстон ва рафиқон мегирифт , ва ҳар якро бонўоъи озмоиш амтҳом мекард . Ихтиёр ӯ бар яке азишон афтод ки бҳнрўи хиради мустасно буд ,у дӯстӣу бародариро бо ӯ бғоити лутфу ниҳояти ягонагии расонид то бмдти андозаи ройу рӯяту дӯстӣу шафқат ӯ худро маълум гардонид , ва бҳқиқт бишнохт ки агар калиди ин рози бадаст вай диҳаду қуфли ин сари пеш вай бигушоед дарон ҷониби караму муруввату ҳақи суҳбату ммолҳтро бръоити расонад .