Малик гуфт : аз ҷонибин ибтидо ва ҷавонӣ рафт Фокнўн на моро бар ту кроҳитӣ мутаваҷҷеҳаст ва на туро аз мо озории боқӣ , қавли мо бовари дору беҳудаи мФорқти ҷони гудоз ихтиёр макун . Ва бидон ки ман интиқому тшФиро аз маъоӣиби рӯзгори мардони шимураму ҳаргиз аз рӯзгори хеш дарон маболиғат раво набинам .

Фнзаҳ гуфт : боз омадани ҳаргиз мумкин нагардад , ки хирадмандон аз мқорбти ёр мстўҳш наҳй кардаанд . Ва гӯйанд ҳарчанд мардуми озурдаро лутфу дили ҷӯӣ беш воҷиб доранду икрому эҳсон лозимтар шиносанд бадгумонӣу нафрат бештар шаваду эҳтирозу эҳтироси фаровонтар лозим ояд . Ва ҳукамои модару падарро ба манзалат дӯстон донанд ,у бародарро дар маҳали рафиқ ,у занро ба мсобт алиФ шимуранд ,у ақраборо дар ртбти ғурямон ,у духтарро дар мувозина хасмон донанд ,у писарро барои бақоӣ зикр хоҳанд ва дар нафасу злоти хештанро якто шиносанд ва дар иззати он касро шукрат ндиҳанд ва чаҳ ҳаргоҳ ки муҳиммӣ ҳодис гардад ҳар кас ба гӯша Эй нишинанд ва ба ҳеҷ таъвили худро аз барои дигарон дар миён ниҳанд .

Ва ман имрӯз аз ҳамаи алойиқи мунқатиъ шудаам ва аз ҳамаи хилоиқ муфрад гашта , ва аз хизмати ту чандон тӯша ғам бардоштаам ки роҳила ман бидон гарони бор шудааст ,у кадоми ҷонвари тоқати таҳаммул он дорад ? дар ҷумла , ҷигари гӯшау миваи дилу равшанои дидау роҳати ҷон дар суҳбати ту ббохтм .

Ва бо ин ҳама ба ҷон эмин нестаму бад-ӣни лоўаҳи фирефта шудан аз хираду киости давр май намояд , рои ман ҳиҷрасту сабр .