Овардаанд ки дар билоди ҳинди ҳблори номи мулкӣ буд . Шабӣ ба ҳафт Крети ҳафт хоб ҳоил дид ки ба ҳар як аз хоб даромад . Чун аз хоб бозпасин даромад аз он хобҳо бҳросиду ҳамаи шаб дар ғам он менолид ва чун мори дами бурӣдау мардуми каждуми гузида май тпид . Чндонкаҳи ниқоби зулмат аз ҷамоли субҳи ҷаҳон орой бикшод ,у шоҳи сайёрагони арӯси вор дар ҷилваи гоҳи машриқ пайдо омад , бархесту броҳмаҳро бихонаду тамомии ончии дида буд бо эшон бигуфт . Чун некӯ башнаваданду асари хавфу ҳарос дар носиаҳ ӯ мушоҳида карданд гуфтанд : сҳмнок хобӣаст ; азин ҳоилтар хобӣ нишон надодаанд ; агар иҷозат фармоед соъатӣ холӣ биншинем ва ба кутуб руҷӯъ кунем ва ба астқсоӣ ҳарчӣ тамомтар дарон тааммулӣ кунем , онгаҳ таъбири он ба атқону басирати бигӯему дафъи онро ваҷҳе андешем . Малик гуфт : раво бошад .

Аз пеш ӯ бирафтанд ва ба тарафӣ холӣ бинишастанд ва бо якдигар гуфтанд : дар ин аҳди наздики дувоздаҳ ҳазор кас аз мо бикуштаасту имрӯз бар сар ӯ вуқуф ёфтему сари риштае бадаст мо омад ки бидон кӣна худ битавонем хост . Ва бидонед ки ӯ ба зарурати моро дарин муҳаррам дошт , ва агар дар ҳамаи мамолик маъбарӣ ёфтӣ ҳаргизи ин эътимоди нафармудӣ ва бо ин изтирори асари адовату дшмноигӣ бешабаҳат дар носиаҳ ӯ дида меороед .

Дар ин кори таъҷил бояд кард то фурсат фӯт нашавад , « ?фони алФрси тмри мролсҳоб » . Тариқ онаст ки дар ин боби сухан ҳарчӣ дурушттар ва бе муҳоботар ронем ваовро чунон битарсонем ки ҳар ишорат ки кунем азон натавонади гузашт , пас гӯйем ки он хӯн ки шахси ту рангин кард шар он бидон дафъ шавад ки тайифаеро аз наздикон хеш бифармое то ба ҳузур мо бидон шамшер хосса бикуштанд , ва агар тафсили асомии эшон пурсад гӯйем ҷўбри писар . Ва Эрони духти модари писар ,у блори вазир ,у коки дабир , ва он пели сипед ки мураккаб хоссааст , ва он ду пели дигар ки хотир ӯ бадишон нигаронаст , ва он уштури бахтӣ ки дар шабии иқлӣмии бабрад ; ҷумларо ба шамшер бигузоранду шамшерро низ башикананд ва бо эшон дар зер хок кунанд ,у хӯнҳои эшон дар об занӣ резанду маликро соъатӣ дарон бинишонем , ва чун берун ояд чаҳор кас аз мо аз чаҳор ҷониб ӯ даройем ва афсунӣ бихонем ва бар вай дамем ва аз он хӯн бар китфи чап ӯ бимолем , пас андом ӯро пок кунем ва бишӯйем ва чарб кунему эмину фориғ ба маҷлис малик барем . Агар барин сабр карда ояду дил аз ин ҷамоат бардошта шавад шари ин хоб мадфуъ гардад , ва агар ин боб муяссар нест балои азимро интизор бояд кард , бо заволи подшоҳӣу сипарӣ шудани зиндагонӣ .

Агар ишорати моро пос дорад бад-ӣни ҷамоат аз ваии интиқомӣ сира бикашем , ва чун танҳо монаду заъиф ва беолат шуд чунонкии моро бояд ; кор ӯро низ бипардозем .