Бар ин ғдру кафони неъмат иттифоқ карданду пеши шоҳи рафтанд . Холӣ фармуду сухан эшон башнавад . Аз ҷой бишуд ва гуфт : марг аз ин тадбири беҳтар ки шумо мегуед , ва чун ин тайифаро ки ъдил нафас мананд бикашам маро аз ҳаёт чаҳ роҳат ва аз зиндагонӣ чаҳ фоида ? ва ба ҳеҷ ҳол дар дунё ҷовид нахоҳам гашт , ва ҳар оинаи кори одамӣ бузургасту малик безаволу интиқол сӯрат набандад , ҳилтӣ боистӣ ба азин , ки миёни марги ману марги азизон фарқӣ нест , хоссаи тайифае ки фавойиди умру манофеи бақои эшон ом ва шойиъаст .

Броҳмаҳ гуфтанд : бақои боди маликро , « ахўки ман сдқк » ; сухани ҳақ талх бошаду насиҳат бериёу хиёнати дурушт . Чигуна касе дигаронро бар нафасу зоти худ баробар дораду ҷону малики фидоӣ эшон гирданд ? насиҳати мушфиқонро бибояд шунӯд ва онро муътабари шинохт ; ва мислии машҳураст ки : « амри мбкётки лоомри мзҳкотк » . Шоҳ бояд ки нафасу маликро аз ҳамаи Фўоити ивази шимурд ва дар ин кор ки дарон умедии бузургу фараҷӣ тамомаст бетараддуду таҳайюр шаръ фармоед . Ва бидонад ки одамии ҳамгинонро барои хеш хоҳад ,у мардуми пас ранҷ бисёр ба дараҷа истиқлол расад ,у малик ба кӯшиш бениҳоят бадаст ояд , ва ба тарки ин ҳардуи бгФтн аз вуфӯри ҳсоФт ва улувва ҳиммат давр уфтад , ва ба вақте пушаймонии орад ки тлҳФу таассуфи даст гир набошад . Ва то зоти малик боқӣаст зану фарзанд кам наёяд , ва то малик барқарораст хдмтгору таҷаммул мутааззир нанамояд .

Чун малики ин фасл башнаваду ҷуръату густохии эшон дргзорд сухан бидид азими ранҷури гашт , ва аз миён эшон бархест ва ба байт алҳзон рафт ва рӯй бар хоки ниҳод ,у Ҷайҳун аз фаввора дида меронад ва чун моҳӣ бар хушкӣ май тпид , ва бо худ мегуфт : агар осони азизони гирам аз фоидаи малику роҳати умр бе насиби монам ; ва пайдост ки худ чанд хоҳам зист ;у фарҷоми кор одамӣ фаносту малики пой дор нахоҳад буд . Ва маро беписар ки равшанои чашму миваи дил манаст ва дар ҳоли ҳаёт ва аз пас вафоти бадв мстзҳр бошам подшоҳӣ чикор ояд ? ва чун бадаст хасмон хоҳад афтод дар тақдиму тохири он чаҳ тафовут бошад ? хоссаи фарзандӣ ки далоили рушду ниҷобати вай лоиҳасту мхоили иқболу саодати ваии возеҳ ,у иқтидоӣ ӯ дар касби шарафу тамҳиди ҷаҳони дорӣ ба салафи Карим ки мулӯки дунёу эълому аъён олам бӯдаанд зоҳир

Ва бе Эрони духт ки зҳоби чашмаи ?харчади тобон аз чоҳ занхдон ӯсту манбаи нури моҳи дўҳФтаҳ аз акси биногваш ӯ , рухсорӣ чун айёми давлату дили хоҳ ,у зулфӣ чун шабҳои накбати дарҳаму даври поён , дар мулотафат бетаазур ва дар муошират бетҳрз , азои халъати рдءҳои халъати ҳёءҳо , салоҳии шомилу ифофии комил .

Мҷолстии дили рубой , муҳоваратии мҳроФзоӣ , ҳаракотии мутаносиб , ахлоқии муҳаззаб , атрофии покиза , андомии Наим .

Аз зиндагонӣ чаҳ бархӯрдорӣ ёбам ?