Чун шери сухан Димна башнавад мъҷб шуд , пиндошт ки насиҳатӣ хоҳад кард , рӯй ба наздикон хеш оварад ва гуфт : мардуми ҳунарманд бо мурувват агарчӣ хомли манзалат ва бисёр хасм бошад ба ақлу муруввати хеш пайдо ояд дар миёни қавм , чунонкии фурӯғи оташ агарчӣ фурӯзанда хоҳад ки пасти сӯзад ба иртифоъ гароед . Димнаи бад-ӣни сухан шод шуд ва донист ки афсун ӯ дар гӯши шер муассир омад , гуфт : воҷибаст бар кафеи хадаму ҳашами малик ки ончии эшонро фароз ояд аз насиҳати бози намоянду миқдори донишу фаҳми хеши маълуми рой подшоҳ гардонанд , ки малик то атбоъи хешро некӯ нашносад ва бар андозаи рой ва рӯйяту ихлосу мносҳти ҳаряк воқиф набошад аз хизмати эшон интифоъӣ натавонад гирифт ва дар астноъи эшон мисол натавонад дод . Чаҳ донаи модом ки дар пардаи хок ниҳонаст ҳеҷ кас дар парвардан ӯ саъй нанамояд , чун ниқоби хок аз чеҳра хеш бикшод ва рӯй змтнро зтри зумуррадин баст маълум гардад ки чист , лошки онро бпрўрнд ва аз самарати он манфиат гиранд ва ҳарки ҳаст бар андозаи трбтти азуи фоида тавон гирифт . Ва умда дар ҳамаи абвоби астноъ мулӯкаст , чунонкӣ гуфтаанд :

Ман ҳамчуи хору хокам , ту офтобу абр

Гулҳоу лолаҳо даҳум ар тарбият кунӣ

Ва аз ҳуқуқи раият бар малик онаст ки ҳарякро бар миқдори мурувват ва як дилӣу насиҳат ба дараҷае расонад , ва ба ҳаво дар маротиби тақдим ва тохир нафармоед ,у касонеро ки дар корҳо ғофил ва аз ҳунарҳо отил бошанд бар кофёни ҳунарманду доҳтони хирадманди тарҷеҳу тафзил раво надорад , ки ду кор аз азоем подшоҳони ғариби намояд : ҳаляти сар бар пой бастан ,у перояи пой бар сар овихтан . Ва ёқӯту марворидро дар сурбу арзиз нишондан дарон таҳқир ҷавоҳир набошад локини ақли Фрмоиндаҳ ба наздики аҳли хирад мтъўн гардад . Ва анбӯҳии ёрон ки дурбин ва кордон набошанд айн музиратаст ,у нФози кор бо аҳли басират ва фаҳм тавонад буд на ба анбӯҳии ансору аъвон . Ва ҳаркии ёқӯт бо хештан дорад гарон бор нагардад ва бидон ҳар ғараз ҳосил ояд . Вонкаҳи санг дар кӣса кунад ранҷур гардаду рӯз ҳоҷат бидон чизеи наёбад . Ва марди доно ҳақир нашимурд соҳиби мурувватро агарчӣ хомл манзалат бошад , чаҳ пай аз миён хок баргиранду азуи зинҳо созанду мураккаб мулӯк шаваду камонҳо рост кунанд ва ба суҳбати дасти мулӯку ашроф азиз гардад . Ва нишоед ки подшоҳи хирадмандонро ба хмўли аслофи фурӯгузорад ва беҳунаронро ба васоили маврӯс , бе ҳунари мктсб , астноъ фармоед бал ки тарбияти подшоҳ бар қадари манфиат бояд ки дар салоҳи малик аз ҳаряк бинад , чаҳ агар бе ҳунарони хизмати аслофро всилти саодати созанди халал ба корҳо роҳ ёбаду аҳли ҳунари зойеъ монанди . Ва ҳеҷ кас ба мардум аз зот ӯ наздик тар нест , чун баъзе азон маълул шавад ба доруҳое алоҷ кунанд ки аз роҳҳои давр ва шаҳрҳои бегонаи оранд . Ва мӯши мардумонро ҳмсроиаҳ ва ҳам хонааст , чун мўзӣ мебошад ӯро аз хона берун мефиристанд ва дар ҳалок ӯ саъии воҷиб май бенанд . Ва боз агарчӣ ваҳшӣ ва ғарибаст чун бадви ҳоҷату азу манфиатаст ба икромӣ ҳарчӣ тамомтар ӯро ба дасти оранд ва аз дасти мулӯк барои ӯ мураккабии созанд .