Калила гуфт : агар говро ҳалок туоне кард чунонкии ранҷи он бшир бознагардад ваҷҳе дорад ва дар аҳкоми хирад тоўилӣ ёфта шавад , ва агар бе азончаҳи мзртии бадви пайвандади дасти надиҳад зинҳор то осеб барон назанӣ , чаҳ ҳеҷ хирадманд барои осоиши хеши ранҷи махдум ихтиёр накунад . Сухан бар ин калимаи бохри расониданду Димна аз зиёрати шер тқоъд намӯд , то рӯзии фурсати ҷуст ва дар халои пеш ӯ рафт чун джмӣ . Шер гуфт : рўзҳост ки надидаам , хайр ҳаст ? гуфт : хайр бошад . Аз ҷой бишуд . Бипурсед ки : чизеи ҳодис шудааст ? гуфт : озӣ . Фармуд ки : бозгуӣ . Гуфт : дар ҳоли фироқу хало рост ояд . Гуфт : ин соъат вақтаст . Зӯдтар бояд боз намӯд ки муҳимот тохир барнадорад ,у хирадманди мқбли кори имрӯзи бФрдои ниФгнд . Димна гуфт : ҳар сухан ки аз самоъ он шунавандаро кроҳит ояд бар адои он далерӣ натавон кард магар ки бъқл ва тмииз шунаванда сқтӣ тамом бошад , хосса ки манофеу фавойиди он бадв бозгардад . Чаҳ гӯяндаро дарон варои гузоради ҳуқуқи тарбияту тақрири лавозими мносҳти фоидае дигари натавонад буд . Ва агар аз табаъати он бсломт биҷаҳад кори тамоми бали фатҳ бо ном бошад . Ва рухсати ин иқдом намӯдан бидон метавон ёфт ки малики бФзилти ройу мазияти хирад аз мулӯк мустасноаст ,у ҳроинаҳ дар истимоъи он тмиизи маликона дар миён хоҳад буд . Ва низ пӯшида нахоҳад монад ки сухани ман аз маҳзи шафқат ва амонат равад , ва аз ғаразу рибт муназзаҳ бошад . Чаҳ гуфтаанд : алроӣди лоикзби аҳла . Ва бақои кафеи вуҳуши бдўоми умри малики боз бастааст . Ва хирадманду ҳалоли зодаро чора набошад аз гузоради ҳақу тақрири сидқ , чаҳ ҳар ки брподшоаҳ насиҳатӣ бапушанд , ва , нотавонӣ аз табиб пинҳон дорад ,у изҳори дарвешӣу фоқа бар дӯстон ҷоиз набинад . Худро хиёнат карда бошад .

Шер гуфт : вуфӯри амонати ту муқарарасту осори он барҳоли ту зоҳир . Ончии тоза шудааст бознмоӣ , ки бршФқту насиҳат ҳамл уфтад ,у бадгумонӣу шабаҳатро дар ҳаволии он маҷол дода наёяд .

Димна гуфт : шнзбаҳ бар мақдамони лашкар хилватҳо кардаасту ҳарякро бнўъӣ истимолат намӯда ва гуфта ки « шери роозмўдму андозаи зӯру қӯт ӯ маълум карду ройу мкидт ӯ бидонаст ва дар ҳар як халалии тамому заъфӣ шойиъ дидам . »у малик дар икроми он кофари неъмати ғаддор ифрот намӯд , ва дар ҳурмату нФози амр ки аз хасоис маликаст ӯро назири нафас хеш гардонид ,у даст ӯ дар амр ва наҳйу ҳалу ақди кушода ва мутлақ кард , то деви фитна дар дил ӯ байзаи ниҳоду ҳавои исён аз сар ӯ бодхонаҳ эй сохт . Ва гуфтаанд ки « чун подшоҳи якеро аз хидматгузорон дар ҳурмату ҷоҳу табаъу мол дар муқобилау мувозина хеш дид зуд аз даст бирабоед дошт ,у алои худ аз пой дароед . » дар ҷумлаи ончӣ малик тавонад шинохти хотир дигарон бидон нарасад . Ва ман он медонам ки бтъҷили тадбир кор карда ояд . Пеш аз онкии дасти бишавад ва баҷое бирасаду ҳозми ҳам ду навъаст : аввали онкии пеш аз ҳудусу муъоинаи шари чигунагии онро бишнохта бошад ,у ончии дигарон дар хўотм корҳо донанд ӯ дар Фўотҳи он бособти рой бдонстаҳ бошад ва , тадбири авохири он дар авоил фикрат бипардохта . Аввали алФкри охири алъамал . Чни нақши воқеау сӯрати ҳодиса пайдо омад дарон ғофилу ҷоҳили вдўрбину оқил яксон бошад . Ва забони набавӣ аз ин маънӣ иборат кунад : аломўри ташобуҳати мқблаҳи Фозои адбрти урфҳо алҷоҳли комаи иърФҳои алъоқл .

Чун соҳиби рой бар ин нсқи бмроқбти аҳвол хеш пардохт дар ҳамаи авқоти гардани корҳо дар қабзаи тасарруф худ тавонад дошту пеш аз онкӣ дар гирдоб уфтад хештан ба поёб тавонад расонид .

Ва дувуми онкӣ чун бало бадв расад дил аз ҷои набард ,у даҳшату ҳайратро бахуди роҳи надиҳад ,у ваҷҳи тадбиру айни савоб бар вай пӯшида намонад .

Ва оҷизу бечорау мтрдди ройу парешони фикрат дар корҳо ҳайрону вақъати ҳодисаи саросемау нолон , наҳиммат бртмнии мқсўру ҳиммат аз талаби саодати қосир

Ва лоиқи бад-ӣни тақсими ҳикояти он се моҳӣаст . Шер пурсед ки : чигуна ?

Гуфт :