Ва дар миёни атбоъ ӯ ду шгол бӯдан якеро Калилаи ном буду дигарро Димна , ва ҳар ду дҳои тамом доштанд . Ва Димнаи ҳаристару бузурги маништар буд , Калиларо гуфт : чаҳ май бинӣ дар кори малик ки бар ҷой қарор карда сету ҳаракат нишот фурӯгузошта ? Калила гуфт : ин сухан чаҳ бобат туасту туро бо ин савол чаҳ кор ? ва мо бар даргоҳи ин малик осоишӣ дорему туъма Эй меёбем ва аз он табақа нестем ки ба мФоўзти мулӯк мушарраф тавонанд шуд то сухани эшон ба наздики подшоҳони маҳал истимоъ тавонад ёфт . Азин ҳадиси даргузар , ки ҳарки ба такаллуф корӣ ҷӯяд ки сазовор он набошад бадв он расад ки ба бўзнаҳ расед . Димна гуфт : чигуна ? гуфт :

Бўзнаҳ эй дурудгариро дид ки бар чӯбӣ нишаста буд ва онро мебурид ва ду мехи пеш ӯ , ҳаргоҳ ки якеро бикуфтӣ дайгарӣ ки пештари кӯфта будӣ баровардӣ . Дар ин миёни дурудгар ба ҳоҷатӣ бархест , бўзнаҳ бар чӯб нишаст аз он ҷониб ки бурӣда буд , ансиин ӯ дар шикофи чӯб овехта шуд ва он мех ки дар кор буд пеши азонкаҳ дайгарӣ бикуфтӣ баровард . Ҳар ду шқи чӯби баҳами пайваст , ансиин ӯ муҳкам дар миён бимонад , аз ҳуш бишуд . Дурудгар боз расед вайро дасти барадӣ сира бинмуд то дарон ҳалок шуд . Ва азинҷо гуфтаанд « дурудгарии кор бўзнаҳ нест »