Ин мисл бидон оварадам то бадоне ки бисёр ҳиялату кӯшиш бар халқ вабол гаштаст . Гуфт : эй падар кӯтоҳ куну дрозкшӣ дар таваққуфи дор , ки ин кори андаки мўўнт бисёр манфиатаст . Перро шараи молу дӯстии фарзанд дар кор оварад , то ҷониби дайну мурувват мӯҳмал гузошт ,у иртикоби ин мҳФзўри бхлоФи шариъату тариқати ҷоизи шимурд ,у барҳасби ишорат писар рафт . Дигари рӯзи қозӣ берун рафту халқи анбӯҳи бнзораҳи бистоднд . Қозӣ рӯй бдрхт оварад ва аз ҳол зар бипурсед . Овозии шунӯд ки : мғФли бардаи сет . Қозии мутаҳайири гашту гирди дарахти баромад , донист ки дар миёни он касе бошад - ки бдолти хиёнати манзалати каромат кам тавон ёфт - бифармуд то ҳизум бисёр фароҳам овараданд ва дар ҳаволӣ дарахт биниҳоданду оташ андарон зад . Пери соъатӣ сабр кард , чун кор бҷон расед зинҳор хост . Қозӣ фармуд то ӯ фурӯ овараданд ва истимолат намӯд . Ростии ҳоли қозиро маълум гардонид чунонкии кӯтоҳи дастӣу амонати мғФли маълуми гашту хиёнати писараш аз зимни он муқарари гашт . Ва пер аз ин ҷаҳон фонӣ бидор Наим гурехт бо дарҷати шаҳодату саодати мағфират . Ва писараш , пас аз онкии адаби балиғи дида буду шароити търику тъзиз дар боби ваии тақдими афтода , падарро , мурда , бар пушти бахонаи барад . Ва мғФли ббркти ростӣу амонати Ямани сидқу диёнати зари бастаду бозгашт .

Ва ин мисл бидон оварадам то бадоне ки оқибати макри ноМаҳмӯду хотамати ғдри номҳбўбст .