Исми шарифаши оқои Сайиди ризо . Халафи алсдқи ҷаноби оқои мейри фозили ҳиндӯстонӣ . Обоу аҷдодаши ҳамаи содоти олии дараҷоту фузалои сутӯда ҳолот бӯдаанд . Ҳоло ] волид [ моҷдши мейри фозил ба Эрони тавваҷуҳи фармӯда ва дар доруссалтанаи Исфаҳон тўтн намӯда . Шаҷараи силсилаи алайҳи сиёдаташ ба бист восита камобеш ба иброҳӣми бен эмомҳамам Мӯсои алкозмؑмии пайвандад ва дар санаи ҳазор ва дивист ва бист ва ду ба ҷавори раҳмати илоҳии пайваста . Худ ҷаноби Сайиди ризои баъди азтҳсили улӯми зоҳирӣ ба тасфияи нафасу сулӯки пардохтау риштаи суҳбат аз мейру мулӯки қатъи сохта ба риёзоти шаръӣау ибодоти қалбӣаи кӯшидау бодаи завқ ва ҳол нӯшед . Ба маротиби олӣ фоиз шуд ва дар сана ] 1222 [ риҳлат намӯд . Гӯйанд аз суҳбати аҳли дунёи руста ва бо асҳоби ҳоли пайваста буд ва гоҳе фикр шеърӣ менамӯд , ғазалӣу маснавии мавзун май фармӯда . Фақири ашъор ӯро мураттаб ва мудавван намӯда , дебочаи мухтасар бар девон ӯ нигошта ва ин абётро аз он мунтахаб дошта ва дар ин дафтари марқӯм ва сабт намӯд :
Мнғзлётаҳи қудси рӯҳа
Дорад он лаҳзаи фироқ аз ғами олами дили мо
Ки сари кӯии харобот буд манзили мо
Буии ҳасрати шунӯд то абад ар бӯед кас
Ҳар гиёҳӣ ки пас аз марги дамад аз гули мо
Мапурс аз ман ҳадиси куфри вдин ро
Ки ман мастам надонам он ва ин ро
Аминии кӯ ки бо ӯ боз гӯям
Румузи ҳазрати рӯҳи аломин ро
Ба ҳафтуми осмон бар шуд чу фонӣ
Бадал кард осмонроу замин ро
эй ҳамсафарони қатъи раҳи водии мақсӯд
Бе мо ва шумо саҳл буд мо ва шумо ро
Шуд соф ба пеши қадами мо ҳамаи атлол
То пеши гирифтеми раҳи аҳли сафо ро
Чун нозиру манзуру назари ҷумлаи туе ту
Лоонзри алои бки сароу ҷҳоро
эй ганҷи турои тилисми кунин
Зон ганҷ бидиҳ закоти мо ро
Ин ҷумлаи сифоти маҳви гардон
Дар партави нури зоти мо ро
Ин ҳастӣ мо аз менобаст на аз мост
Он гӯна чу момст ва харобаст на аз мост
Аз мо набӯд ончӣ змо бӯда хатое
Вена низ ки худ айн савобаст на аз мост
Дар кӯии харобот ба ҳар раҳ гузарӣ нест
Каз бодаи ишқи ту дар он бехабарӣ нест
Ҳарчанд хиради дидаи арбоб уқул аст
Дар маърифати зоти ту ҷуз бебасарӣ нест
Дар ҳарчӣ назар мекунам он ёр аён аст
зи ағёр ниҳонасту зи ахёр аён аст
Гуҳ ҷӯямаш аз савмиъа гоҳе зи килисо
Каз сбҳаҳи гуҳии гоҳи зи зуннор аён аст
Рӯй туро ки оинаи пок ҳақ намост
Ҳар кӯ назар накард зи аҳл назар нагашт
Дро ба Машҳади тавҳиду байн ки шоҳиди мо
зи чашми хеши ниҳон дар шуҳуд хештан аст
Агар чаҳ қибла ҷонаст тоқи абрӯӣ ӯ
Ҳам ӯст каз сарви ҷон дар суҷуд хештан аст
Душмани мо хурраму дили шоди бод
Доимо аз қайди ғами озоди бод
Онкии номади пой ӯ бар санги ишқ
Сари зи габру нихваташи пари боди бод
Ҳар ки дар дунё талабкор бақост
Он ъҷўзи бикрро домоди бод
Буд ҳар зарраи мансӯрии дарин дор
Фмои фии ?илдори ғайри аллоҳи диёр
зи ҷоми ишқ ӯ куну макони маст
Вале дар айни мастии ҷумлаи ҳушёр
Мтоб эй дил ки шуд сарриштаи борӣк
Масофат беҳаду мақсӯди наздик
Ҷаҳони ойӣна ҳасанаст мутлақ
Набинӣ ҳеҷ бадгар бенгарӣ нек
Дило зон ғамза фаттон бипарҳез
?герат ақласт алоимоءи икФик
Шиканҷи доми ҷисми тира ҷон аст
Фишори қабри манзилгоҳи торик
Наме шояд нишон аз бе нишони ҷуст
Нишони ёбӣ чу гаштӣ бенишон лек
Ба дилдори он чунонаст ошнои дил
Ки натавон ёфт дилдораст ё дил
Чу гирад ранги ҷон дигар нагунҷад
Чу ҷон дар ҳитаи арзу смоءи дил
Мо ба ғайр аз худо наме донем
Вази худ , ӯро ҷудо наме донем
Ҳама ӯйем ва ӯ наме байнем
Ҳама моием ва мо наме донем
Ман ки дар ҳарчӣ назар мекунам ӯ май байнам
Ҳарчӣ май байнам аз он рӯй нкўмии байнам
Зоди мусофир дар қатъи ин роҳ
Қатъ умедаст аз мо сӯии аллоҳ
Астағфируллоҳ мегуфтам аз ишқ
Зон гуфта акнӯн астағфируллоҳ
эй ки дрхонаҳи тақлиди мақомии дорӣ
Шарми бодат ки аҷаби айши ҳаромии дорӣ
Он кас ки зи асрори азал огоҳ аст
Ғоиби з худасту ҳозир даргоҳ аст
Дар ҳарчӣ назар кунад худоро бинад
Ин маънии лои إлаҳи إло аллоҳ аст
Ман рубоиёта
Ҳар нақш ки дар куну макон пайдо шуд
Аз ҷилваи он ҷони ҷаҳон пайдо шуд
Ҳам худ ба либоси ин ва он гашти ниҳон
Ҳам худ ба сифот ва ин ва он пайдо шуд
Манишин аз по вагарна побаст шӯй
Вази пой агар науфтӣ аз дасти шӯй
Ҳушёргар ое бар мо масти шӯй
Ваз ҳастӣ агар нест шӯй ҳаст шӯй