Номаши мирзои абдулваҳҳобу бародари зодаи млолтФълии хуросонӣ , мулаққаб ба хокӣ шоҳаст ки аз амоҷди урафои ин аҳд бӯдау фақири мухтасарӣ аз аҳволашро қаламӣ намӯда . Ғараз , вай дар Широз нашаву намои ҷуста . Ба таҳсили улӯми миёни баста аз камолоти сӯрии комӣ ҳосил кард . Истеъдоди фитрӣ аз хон маърифаташ бенасибу маҳрӯм на писандида ва ба файзи хизмати комилони замонаши расонид . Ба қадари қобилияти худ иқтибоси анвори камол аз офтоби замири мнироҳл ҳол намӯд . Суҳбати ҳазрати шайхи алмуваҳидину қутби алъорФини ҳоҷи мирзои Абулқосими широзиро дарёфту ашаъаи он хуршеди ъолмтоб бар вуҷӯдаш тофт . Ғараз , бо онкӣ дар оғоз шабобаст аз камолот комёбаст . Дар шеъру шоирии табъаши салис ва равонаст вғзлёти ширинаши матбӯъи аҳл замонаст . Хати насхаши қалами насх бар ҷаридаи ифтихори аҳл қалам кашидау носихи насхи арбоби ин фан гардӣда . Савти ҳазинаши мояи сарвару шодии хотири маҳзуну нағмаи ҷони физоиши боиси ромишу оромиши дили пурхӯн . Аўқотш ба китобати китоби аллоҳу даъвоати иҷобати оёт масруфасту хотираш ба ъшқбозии машъуф ва ин байташи муносиби аҳвол :
Ишқ май варзаму умед ки ин фани шариф
Чун ҳунарҳои дигар мӯҷиб ҳурмон нашавад
Болҷмлаҳ аз муосирин замон ва аз ёрони ҳам забонаст . Ин ашъор аз он ҷаноб қаламӣ мешавад :
Куфри зулфи номусулмонии дилу дайнами рабӯд
Зоҳдои чандин чаҳ гӯйӣ аз мусулмонии мо
Хоҳам эй дӯст ки бо дард ту меРом варна
Ҳам ту доне ки марои майл ба дармон ту нест
Хӯн шавад аз ғами ҳиҷри ту ва гардад сад чок
Ҳар дилии кони ҳадафи новаки хунхор ту нест
Қисмати мости ҷунун варна дарин силсила кист
Ки грФори хами турраи таррор ту нест
Ҳаркии мафтӯн ту шуд кӣ паии ном ва нанг аст
Ҳар ки маҷнӯн ту шуд кӣ паии ақл ва дайн аст
Хабар аз вай надорам лек дорам ин хабар каз вай
Хабар ҳаргиз нахоҳам ёфт то аз худ хабар дорам
Накунам орзӯии он ки рухи хуби ту байнам
Донам инро ки на ман қобили дидор ту бошам
Дилат ба ҳоли лаб ташна ам насӯхт вагарна
Ки гуфт ман ҳаваси теғ обдор надорам
Буд ҳар Тифлро дар дасти сангӣ
Магар аз сина берун шуд дили ман
Мондаам ҳайрон ки риндии пеши гирам ё салоҳ
Чун намедонам ман бедил чаҳ бошад раъии ту
Агар ишқи ин бӯдои дил ба ҷони оеи знокомӣ
Вгрёроин буд эй ҷон ба лаби оеи зи танҳоӣ