Лақаб ва куняту исму насаби он ҷаноби шайхи алисломи АбуИсмоили Абдуллоҳи АбуМансури маст алонсорӣаст . Аз кбори машойиху уламоӣ росих бӯда , ба хизмати шайхи Абулҳасани хрқонии ихлос ва иродат дошта худ дар мақолот гуяд : Абдуллоҳи мардӣ буд биёбоне , мерафт ба талаби оби зиндагонӣ , ногоҳ расед ба Абулҳасани хрқонӣ . Чандон кашид оби зиндагонӣ ки на Абдуллоҳ монад венаи хрқонӣ . Китоби манозили алсоӣрин мансӯб бидон ҷанобаст . Ҳам китоби анўоролтҳқиқ ки : муштамиласт бар муноҷоту мақолоту мавоъизу насоеҳ ва маърӯфаст дар он китоб , суханони савоб беҳисоб , ва ин калимот аз он китобаст : илоҳии ду оҳан аз як ҷойгоҳ , як наъли сутур ва яке оинаи шоҳ . Илоҳӣ чун оташ фироқ доштӣ , оташи дӯзах чаро афроштӣ , илоҳии пиндоштам ки турои шинохтам , акнӯн пиндошти худ родри оби андохтам . Илоҳии оҷизу саргардонам , нҳончаҳ дорам донам ва на ончӣ донам , дорам . Манозили алсоӣрини китобӣ камёбаст ва дар ҷзолти алфозу риояти маъонӣу гунҷоиши матолибу масоил , дар ибороти мухтасар мштҳраст . Чунонкӣ дар он фармоед ки : ҳарки дар аввали ҷабр , габр ва ҳар ки дар охири ҷабр , габр . Болҷмлаҳи вайро ашъори арабӣа ва форсӣааст . Дар баъзе , Ансорӣ ва дар баъзе , пер ҳарӣ тахаллус мефармоед . Мавлудаш дар санаи 397 дар қҳндзи мнмҳолоти Тӯси вўФотш дар санаи аҳадӣу смонину арбъи моӣаҳ . Умраши ҳаштод ва се сол . Мазораш дар гозргоаҳи Ҳирот . Ин абёт аз ӯст :

٭٭٭

٭٭٭

٭٭٭

٭٭٭

٭٭٭