Вҳўи шайхи шарафи аддӣни муслеҳи бен Абдуллоҳ . Баъзе муслеҳ аддӣн гуфтаанд . Аз акобри сӯфияу аъозими ин тайифааст . Дар фазойили сӯрӣу маънавӣу камолоти ақлӣ ва нақулӣ ваҳиди замон худ бӯда ва муддатҳои бисёр дар ақолими сабъа саёҳат намӯда ва ба хизмат бисёре аз урафоу уламои аҳди расидау мавлонои ҷалоли аддӣни Муҳамади рӯмиро дар рӯми дида ва бо амирхсрў дар ҳинд суҳбат доштау борҳо ба Маккаи пиёдаи рафтаи всолҳо дар байти алмуқаддасу шом саққое карда ва ба суҳбати хзрؑрсидаҳ . Иродат ба шайхи шаҳоби аддӣн Сӯҳравардӣ дошта . Ғолибан бо шайхи абдуқодир мулоқот карда . Дар сўмноти рафта , бути бузурги онҳоро шикаста . Муддати сад ва ду сол умр ёфтау баъд аз дувоздаҳ солагии сӣ сол таҳсил карда . Сӣ сол мусофират карда ва сӣ сол дар ҳамон макон ки акнӯн мадфӯнаст инзиво дошта ва ибодат мекарда . Дар баъзе кутуби каромоти он ҷанобро сабт кардаанд ва машҳураст . Зуҳӯраш дар замони съдбн зангӣ бӯда ва ба сабаби хусусият ба атобаки мазкӯр , саъдии тахаллуси фармӯда . Абоқохону соҳбдиўон аз муътақидӣн шайх бӯдаанд ва ӯро такриму таҳрим фармӯдаанд . Камолоту ҳолоташи мустағнӣ аз баёнасту девони шарифаши машҳур ва дар он ашъорӣ ки мамлу аз нукоти тариқату оёт ҳақиқатаст муҷмалӣ дар ин сафина нигошта мешавад . Болҷмлаҳи вафоти шайх дар санаи 691 мзҷъш дар хориҷи ҳисори Ширози зиёратгоҳи аҳл ниёзаст :

Ман қасоидаи фии алмўоъз

Касро ба хайри тоъат худэътимод нест

Он бебасар буд ки кунад такя бар Асо

Дар кӯҳу дашт ҳар сабъии сӯфӣ эй бадӣ

Вази ҳеҷ сӯдманди бадии суф бе сафо

Чун шодмонӣу ғами дунё муқӣм нест

Фиръавни Комрон бау Айюби мубтало

Мо байни осмону замини ҷой айш нест

Икдонаҳ чун ҷаҳди зи миёни ду Асия

٭٭٭

Доруии тарбият аз пери тариқати бустон

Кодмиро бтар аз иллат нодонӣ нест

Панҷаи дев ба бозуӣ риёзат башикан

Кин ба сари панҷагии қӯт ҷисмонӣ нест

Оламу обиду сӯфии ҳама Тифлон раҳанд

Мард агар ҳаст биҷузи олам раббонӣ нест

Охирӣ нест таманнои сару сомон ро

Сару сомон ба азин бесар ва сомонӣ нест

٭٭٭

Амал биору илми брмкн ки мардум ро

Раҳеи салимтар аз роҳ бенишоне нест

٭٭٭

Офарини бод бар он кас ки худованд дил аст

Дил надорад ки надорад ба худованди қарор

Ин ҳамаи нақши аҷаб бар дару диўорўҷўд

Ҳарки фикрат накунад нақш буд бар девор

Кӯҳу саҳроу дарахтони ҳама дар тасбеҳ анд

На ҳамаи мустамеъон фаҳм кунанд ин асрор

٭٭٭

Бас бигардеду бигардади рӯзгор

Дил ба дунё дар набандад ҳӯшёр

Ончӣ дидӣ бар қарор худ намонад

Ончии бинӣ ҳам намонад барқарор

Дайру зуди ин шаклу шахси нозанин

Хок хоҳад гаштану хокаши ғубор

Соли дигарро ки медонад ҳисоб

ё куҷо рафт онкӣ бо мо буд пор

Сӯрати зебои зоҳир ҳеҷ нест

эй бародари сират зебо биор

Одамиро ақл бояд дар бадан

Варна ҷон дар колбуд дорад ҳмор

Ганҷи хоҳӣ дар талаби ранҷии бабр

Хирманӣ май боядат тухмии бакор

Номи неки рафтагон зойеъ макун

То бимонад номи некати ёдгор

Бо ғарибони лутф беандоза кун

То равад науммат ба некӣ дар диёр

Аз даруни хастагон андеша кун

Вази дуои мардуми парҳезгор

Бо бидон бад бош , бо некони накӯ

Ҷои гул гул бош , ҷои хор , хор

Дев бо мардум наёмизад матарс

Бал битарс аз мардумони дев сор

٭٭٭

Санои ҳазрати иззат наметавонам гуфт

Ки раҳ наме баради онҷои қиёсу ваҳму хаёл

Раҳе наме бараму чора Эй наме донам

Магари муҳаббати мардони мустақӣми улҳол

٭٭٭

эй нафасгар ба дидаи таҳқиқи бенгарӣ

Дарвешӣ ихтиёр кунӣ бар тавонгарӣ

Обистанӣ ки ин ҳамаи фарзандро бикушт

Дигар ки чашм дорад азуи меҳри модарӣ

Гар кимиёии давлат ҷовидат орзӯаст

Бишнос қадари хеш ки гӯгирди аҳмарӣ

Даъвӣ макун ки бартарам аз дигарон ба илм

Чун кибр кардӣ аз ҳамаи дунони Фрўтрӣ

Шохи дарахт илм надонам магари амал

Бо илмгар амал накунӣ шох бе барӣ

рубоӣ

Судӣ набӯд Фрохноиӣ бару дӯш

Гар одамӣ эй турои хирад бояд вҳўш

Гов аз ман ва ту фарох тар дорад чашм

Хар аз ман ва ту дарозтар дорад гӯш

Мнғзлётаҳи қудси сира

эй ки инкор кунӣ олами даравишон ро

Тўчаҳи доне ки чаҳ савдо ба сараст эшон ро

Талаби мансаб дунё накунад соҳиби ақл

Оқил онаст ки андеша кунад поён ро

٭٭٭

То маро бо нақши рӯйиши ошнои аўФтод

Ҳарки май байнам ба чашмами нақши девор омада аст

٭٭٭

Аз ҷон бурун наёмада ҷононт орзӯаст

Зуннори нобурӣда ва имонат орзӯаст

Фиръавни вори лофи аноолҳқи ҳамеи занӣ

Онгоҳи қурби Мӯсо умронат орзӯаст

٭٭٭

Ба ҷаҳони хуррам аз онам ки ҷаҳон хуррам азуаст

Ошиқам бар ҳамаи олам ки ҳама олам азуаст

На фалаки рости мусаллам на маликро ҳосил

Ончӣ дар сари сувидоӣ банӣ одам азуаст

٭٭٭

Тани одамӣ шарифаст ба ҷони одамият

На ҳамин либос зебост нишони одамият

Агар одамӣ ба чашмасту даҳону гӯшу бинӣ

Чаҳ миёни нақши девору миёни одамият

Расад одамӣ ба ҷое ки биҷузи хдонбинд

Бингар ки то чаҳ ҳадаст нишони одамият

٭٭٭

Гар манзалатӣ ҳаст касеро магар он аст

Кандар назари ҳечкасаш манзалатӣ нест

Ҳар кас сифатӣ дораду рангӣу нишоне

Ту тарк сифат кун ки азин ба сифатӣ нест

Сангӣу гиёҳӣ ки дарав хосиятӣ ҳаст

Аз одамӣ эй ба ки дарав манфиатӣ нест

٭٭٭

Хаёл рӯй касе дар сараст ҳаркас ро

Марои хаёл касе каз хаёл берун аст

٭٭٭

Он каз тавонгарӣу бузургӣу хоҷагӣ

Бегона шуд ба ҳар ки расед ошноӣ ӯст

Кӯтоҳи ҳаматон ҳамаи роҳат талаб кунанд

Орифи бало ки роҳат ӯ дар балоӣ ӯст

Бигзор ҳарчӣ дорӣ ва бигузар ки ҳеҷ нест

Ин панҷ рӯзи умр ки марг аз қафоӣ ӯст

٭٭٭

Назари онон ки накарданд бад-ӣни муштии хок

Алҳақ инсоф тавон дод ки соҳиби назаранд

Дӯстӣ бо ки шунидӣ ки ба сари баради ҷаҳон

Ҳақ аёнаст вале тайифае бе басаранд

٭٭٭

Шарафи мард ба ҷўдсту каромат ба суҷуд

Ҳаркии ин ҳар ду надорад адамаш ба зи вуҷӯд

Агар худоӣ набошад зи бандае хушнӯд

Шафоати ҳама пайғамбарон надорад суд

Гунаҳ набӯд ва ибодат набӯд бар сари халқ

Навишта буд ки ин мқбласт ва он мардӯд

٭٭٭

Дили ойӣнаи сӯрат ғайбаст валикин

Шартаст ки бо оина зангор набошад

٭٭٭

Назари худои байнони зи сар ҳаво набошад

Сафари ниёзмандони зи сар хато набошад

٭٭٭

Ба чашми аҷабу такаббур назар макун бар халқ

Ки дӯстон худо мумкинанд дар авбош

٭٭٭

Аҷоиби нақшҳо бинии хилофи рӯмӣу чинӣ

Агар бо дӯст биншинӣ зи дунёу охирати ғофил

٭٭٭

Ҳечкас бедоман тар нест аммо дигарон

Боз мепӯшанд ва мо бар офтоб афканда ем

٭٭٭

Солҳо дар паии мақсӯд ба ҷони гардидем

Ёр дар хона ва мо гирди ҷаҳони гардидем

٭٭٭

Ҳарки ба хештан равад раҳи набард ба сӯй ӯ

Бениш мо наёвард тоқати ҳасан рӯй ӯ

٭٭٭

Остин бар рӯй нақшӣ дар миён афканда аст

Хештани пинҳону шурӣ дар ҷаҳон афканда аст

٭٭٭

Ҳеҷ наққошӣ намебинад ки шурии афканд

Вонкаҳ дид азҳиртши калаки азбнон афканда аст

٭٭٭

Агар лиззати тарки лиззати бадоне

Вагар лиззати нафас лиззат нахонӣ

٭٭٭

Бисёр сафар бояд то пухта шавад хомӣ

Сӯфӣ нашавад софӣ то дрнкшди ҷомӣ

Малики самадятро чаҳ суд ва зиён дорад

Гар ҳофизи қуръонии вари обиди асномӣ

Гар оқилу ҳушёрии вази дили хабарии дорӣ

То одамият хонанд варна кам аз анъомӣ

Мунтахаби маснавии бӯстон дар тавҳид

Барии зотш аз тӯҳмати зиду ҷинс

Ғании маликаш аз тоъати ҷину инс

Ҷаҳони муттафиқ бар алҳитш

Фурӯи монда дар канаи моҳияташ

Муҳӣтаст илми малик бар басит

Қиёси ту бар вай нагардад муҳӣт

Дарин вартаи киштӣ фурӯ шуд ҳазор

Ки пайдо нашуд таҳтае бар канор

Касеро дарин базм соғар диҳанд

Ки доруӣ беҳушиаш дар диҳанд

Касе раҳи сӯии ганҷи қоруни набард

Вагар баради раҳи бози беруни набард

Маҳоласт саъдӣ ки роҳи сафо

Тавон рафт ҷуз дар паии Мустафо

Ба тоъати бунаи чеҳра бар остон

Ки инаст саҷҷодаи расатон

Ту ҳам гардан аз ҳукм ӯ дар мапӣч

Ки гардан напечад зи ҳукми ту ҳеҷ

Дар насоеҳ ва мавоъиз фармоед

Шунидам ки ҷамшеди фаррухи сиришт

Ба сарчашмае бар ба сангӣ навишт

Бар ин чашма чун мо басӣ дам заданд

Бирафтанд чун чашм бар ҳам заданд

На бар бод рафтӣ саҳаргоҳу шом

Сарири сулаймони алайҳи ассалом

Дар охир надидӣ ки бар бод рафт

Хунаки онкӣ бо дониш ва дод рафт

Тариқати биҷузи хизмат халқ нест

Ба тасбеҳу саҷҷода ва далқ нест

Қадам бояд андари тариқат на дам

Ки аслӣ надорад дам бе қадам

Магӯ ҷоҳӣ аз салтанат беш нест

Ки эминтар аз малик дарвеш нест

Гадоро чу ҳосил шавад нони шом

Чунон хуши бхсбд ки султони шом

٭٭٭

Агар сарфарозӣ ба кайвон дар аст

Вагар танги дастӣ ба зиндон дар аст

Чу сайли аҷал бар сар ҳар ду тохт

Наме шояд аз икдгршони шинохт

На ҳар одамии зода аз дад ба аст

Ки дади зи одамии зодаи бад ба аст

Чу инсон надонад биҷуз хӯрду хоб

Кадомаши фазилат буд бар дўлб

Ҷаҳон эй писари малики ҷоўиднист

зи дунёи вафодорӣ умед нест

Ҳамаи тахту мулкии пазиради завол

Биҷузи малики фармони даҳ лоязол

Бар марди ҳушёр , дунё хас аст

Ки ҳар муддатии ҷои дигар кас аст

На лоиқ буд ишқ бо дилбарӣ

Ки ҳар бомдодаш буд шавҳарӣ

зи душмани шинави сирати худ ки дӯст

Ҳар ончӣ аз ту ояд ба чашмаш накӯаст

Ситоиши сароён на ёр ту анд

Маломати кунони дӯстдор ту анд

٭٭٭

Агар пели зӯрӣ вагар шери чанг

Ба наздики ман сулҳи беҳтари зи ҷанг

Агар ҳӯшмандӣ ба маънии гароӣ

Ки сӯрати з маънӣ бимонад ба ҷой

Касе гӯии давлати зи дунёи барад

Ки бо худ насибӣ ба уқбои барад

Магардон ғариб аз дарат бе насиб

Мабодо ки гардӣ ба дарҳо ғариб

Бузургии расонад ба муҳтоҷи хайр

Ки тарсад ки муҳтоҷ гардад ба ғайр

Хунаки онкӣ дар суҳбати оқилон

Биомузади ахлоқи соҳибдилон

Чу дар тангдастии надории шикеб

Нигаҳдори вақти фарохии ҳсиб

Ҷавонмардгар рост хоҳӣ валеаст

Карами пешаи шоҳ мардон алӣаст

Худоро бар он банда бахшоиш аст

Ки халқ аз вуҷӯдаш дар осоиш аст

Карами варзади он сар ки мағзӣ дараваст

Ки дуни ҳмтоннд бемағзу пӯст

Касе нек бинад ба ҳар ду сарой

Ки некии расонад ба халқи худоӣ

Қиёмат касе бошад андари биҳишт

Ки маънӣ талаб карду даъвии биҳишт

Такаллуф бар мард дарвеш нест

Васияти ҳамин як сухан беш нест

Алогар талабкори аҳли дилӣ

з хизмат макун як замони ғофилӣ

٭٭٭

Хӯриши даҳ ба гунҷишку Кебеку ҳаммом

Ки як рӯзат уфтад ҳумое ба дом

Бадоне ки чун роҳи барадам ба дӯст

Ҳар он кас ки пеш омадам гуфтам ӯст

Ба рағбат бикаш бор ҳар ҷоҳилӣ

Ки уфтӣ ба срўқти соҳибдилӣ

На ҳар кас сазовор бошад ба мол

Яке мол хоҳад яке гӯшмол

Вела аизо дар сифати аўлёءоллаҳи ксрҳми аллоҳ таъолӣ гуяд

Хушо вақти шӯридагони ғамаш

Агар захми бенанд вагар марҳамаш

Гадоён аз подшоҳии нФўр

Ба умедаши андари гадои сабур

Дамодами шароби ?илам дар кашанд

Вагар талхи бенанди дами дркшнд

На талхаст сабрӣ ки бар ёдоўст

Ки талхӣ шукр бошад аз дасти дӯст

Асираш нахоҳад халосии зи банд

Шикораш наҷуед халос аз каманд

Салотини азлати гадоёни ҳӣ

Манозили шиносон гум карда пай

Маломати кшоннди мисатони ёр

Сабктар баради уштури масти бор

Ба срўқтшони халқ кӣ пай баранд

Ки чун оби ҳайвон ба зулмат даранд

Чу парвонаи оташ ба худ дар зананд

На чун карами пела ба худ дртннд

Длором дар бар , длороми ҷӯй

Лаб аз тишнагии хушк бар тарафи ҷӯй

Нагӯям ки бар оби қодир не анд

Ки бар шотӣии нил мстсқӣ анд

Турои ишқ ҳамчун туе зи обу гул

Рибоед ҳамеи сабру ороми дил

Ба бедориаш фитна бар хату хол

Ба хоби андараши пои банди хаёл

Ба сидқаши чунон сар наҳй бар қадам

Ки бинии ҷаҳон бо вуҷӯдаши адам

Ту гӯйӣ ба чашми андараш манзил аст

Агар дида бар ҳам наҳй манзил аст

На андеша аз кас ки расвои шӯй

На тоқат ки икдми шикеби шӯй

?герат ҷон бихоҳад ба лаби брнҳӣ

Вагар теғ бар сар наад срнҳӣ

Чу ишқӣ ки бунёд ӯ брҳўост

Чунин фитнаи ангез ва фармонравост

Аҷаби дорӣ аз соликони тариқ

Ки бошанд дар баҳри маънии ғариқ

зи савдои ҷонон ба ҷони муштаал

Ба зикри ҳабиб аз ҷаҳони мштғл

Ба ёди ҳақ аз халқ бигурехта

Чунон масти соқӣ ки май рехта

Нишоед ба дору даво кардашон

Ки кас матлаъ нест бар дардашон

Аласти азали ҳам чунонашон ба гӯш

Ба фарёди қолўои балӣ дар хурӯш

Гуруҳеи амали дор азлат нишин

Қадамҳои хокии дами оташин

Ба як наъраи кӯҳии зи ҷобркннд

Ба як нолаи шаҳрӣ ба ҳам дрзннд

Чу боданд пинҳони чолоки пў

Чу санганд хомӯшу тасбеҳи гӯ

Саҳарҳо бгринди чандон ки об

Фрўшўид аз чашмашони кӯҳли хоб

Фарс гашта аз бас ки шаб ронда анд

Саҳаргаҳи хурушон ки вомонда анд

Шабу рӯз дар баҳри савдоу сӯз

Ндонанд зи ошуфтагии шаби зи рӯз

Чунон фитна бар ҳасани сӯрат нигор

Ки боҳасан сӯрат надоранд кор

Надоданд соҳибдилони дил ба пӯст

Вагар аблаҳӣ дод бемағз ӯст

Май срФўҳдт касе нӯш кард

Ки дунёу уқбо фаромӯш кард

Маро бо вуҷӯд ту ҳастӣ намонад

Ба ёди туам худпарастӣ намонад

Агар ҷурм бинӣ макун айби ман

Туе сари бароварда аз ҷайби ман

Ба ҳақаш ки то ҳақ ҷамолам намӯд

Дигар ҳарчӣ дидам хаёлам намӯд

Прокндгоннди зери фалак

Ки ҳам дад тавон хондашон ҳам малик

٭٭٭

Қавӣ бозувонанду кӯтоҳи даст

Хирадманду шайдоу ҳушёру маст

Гуҳи осӯда дар гӯшае хирқаи дуз

Гуҳи ошуфта дар маҷлисии хирқаи сӯз

На савдои худашон на пурвои кас

На дар кунҷи тавҳидашони ҷои кас

Тиҳии дасти мардони пурҳавсила

Биёбони навардон бе қофила

Азизони пӯшида аз чашми халқ

На зуннори дорони пӯшидаи далқ

Ба худ сари фурӯи барда ҳамчун садаф

На монанди дарёи баровардаи каф

На мардум ҳамин устихонанд впўст

На ҳар сӯратии ҷон маънӣ дараваст

На султони харидор ҳар бандаи ист

На дар зер ҳар жандае зиндаи ист

Агар жола ҳар қатрае дар шудӣ

Чу хрмҳраҳи бозор зу пар шудӣ

Ҳарифони хилвати сарои аласт

Ба як ҷуръа то нафхаи сувари маст

Ба теғ аз ғараз брнагиранд чанг

Ки парҳезу ишқ обгинаасту санг

Талабкор бояд сабуру ҳмўл

Ки нашунидаам кӣмёгари малул

٭٭٭

Зар аз баҳри чизе харидан накӯаст

Чаҳ хоҳӣ харидан ба аз ёру дӯст

Якум рӯз бар бандае дил бсухт

Ки мегуфт ва фармондиҳаш ме фурухт

Турои банда аз ман ба уфтад басӣ

Марои хоҷа чун ту набошад касе

Басои ақли зӯровари чираи даст

Ки савдоӣ ишқаш кунад зердаст

Туро ҳарчӣ машғӯл дорад зи дӯст

Гар инсофи пурсӣ длоромт ӯст

Хилофи тариқат буд коўлё

Тмнокннд аз худои ҷузи худо

Гар аз дӯсти чашмат бар эҳсон ӯст

Ту дар банди хешӣ на дарбанди дӯст

Туро то даҳан бошад аз ҳирси боз

Наёяд ба гӯши дил аз ғайби роз

Ҳақоиқи сроиисти ороста

Ҳавои вҳўси гирди бархеста

Набинӣ ба ҷое ки бархест гирд

Набинад назар гарчи биност мард

ҳикоят

Қазоро ману перӣ аз фориёб

Раседем дар хоки мағриб ба об

Марои як дирам буд ва бардоштанд

Ба киштӣу дарвеши бгзоштнд

Сиёҳони бронднди киштӣ чу дӯд

Ки он нохудои нохудотарс буд

Маро гиря омад зи тимори ҷуфт

Барони гиря қҳқаҳ бихандед ва гуфт

Махӯр ғам барои ман эй пурхирад

Марои он каси орад ки киштии барад

Бгстрди саҷҷода бар рӯй об

Хаёлӣаст пиндоштам ё ба хоб

Змдҳўшӣам дидаи он шаб нахуфт

Нигаҳи бомдодон ба ман кард вагуфт

Аҷаби дорӣ эй ёри фархундаи рой

Туро киштӣ оварад моро худоӣ

Чаро аҳли сӯрат бад-ӣн негроанд

Ки абдол дар обу оташи раванд

На тифлӣ каз оташ надорад хабар

Нигаҳдордаш модари мҳрўр

Пас онон ки дар ваҷд мустағриқ анд

Шабу рӯз дар айни ҳифз ҳақ анд

Нигаҳдорд аз тоби оташи халил

Чу тобути Мӯсои зи ғарқоби нил

Чу кӯдак ба дасти шиновари дуруст

Натарсад агар диҷла паҳновар аст

Ба дарё нахоҳад шудани бти ғариқ

Самандар чаҳ донад азоби алҳриқ

Ту бар рӯй дарёи қадам чун занӣ

Чу мардон ки бар хушки трдомнӣ

Раҳи ақли ҷузи печ бар печ нест

Бар орифони ҷузи худо ҳеҷ нест

Ва ?лаи аизо дар тавҳиди ҳақи субҳонау таъолӣ ба тариқи шуҳуд

Тавон гуфтани ин бо ҳақоиқи шинос

Вале хӯрда гиранд аҳли қиёс

Ки пас осмон ва замин чистанд

Банӣ одаму дом ва дад кистанд

Писандида пурседӣ эй ҳӯшманд

Бигӯям гар ояд ҷавобати писанд

Ки ҳомӯну дарёу кӯҳу фалак

Парӣу одамизоду деву малик

Ҳама ҳарчӣ ҳастанд аз он камтаранд

Ки бо ҳастиаш ном ҳастӣ баранд

Азимаст пеши ту дарё ба мавҷ

Баландаст хуршеди тобон ба авҷ

Вале аҳли сӯрати куҷо пай баранд

Ки арбоби маънӣ ба мулкӣ даранд

Ки грҳФт дарёст як қатра нест

Вагар офтобаст як зарра нест

Чу султони иззат илм баркашид

Ҷаҳони сар ба ҷайб адам баркашид

Ва ?лаи аизо

Магар дида бошӣ ки дар боғу роғ

Битобад ба шаби кирмакӣ чун чароғ

Яке гуфташ эй кирмак шаб фурӯз

Чаҳ будат ки беруни ниёе ба рӯз

Бибин котшини кирмакии хоки зод

Ҷавоб аз сари равшаноӣ чаҳ дод

Ки ман рӯзу шаби ҷуз ба саҳро не ам

Вале пеши хуршеди пайдо не ам

Агар ъз ва ҷоҳаст вагар зли қайд

Ман аз ҳақ шиносам на аз умру зайд

Бихӯр ҳарчӣ ояд зи дасти ҳабиб

На бемор донотараст аз табиб

Агар марди ишқӣ кам хеши гир

Вагар на раҳи офияти пеши гир

Матарс аз муҳаббат ки хокат кунад

Ки боқии шӯйгар ҳалокат кунад

Тўто бо худӣ бо худат роҳ нест

Вазин нуктаи ҷуз бе худ огоҳ нест

На мутриб ки овози пои сутур

Самоъаст агар ишқи дорӣу шӯр

Магаси пеши шӯридае пар назд

Ки ӯ чун магаси даст бар сар назд

На Бам донад ошуфтаи сомон на зер

Ба овоз мурғӣ бинолад фақир

Сароянда худ менагардад хамӯш

Валикин на ҳар вақт бозаст гӯш

Чу шӯридагон мепарастӣ кунанд

Ба овози дулоб мастӣ кунанд

Ба рақс андар оянд дулоби вор

Чу дулоб бар худ бгринди зор

Ба таслими сар дар гиребон баранд

Чу тоқат намонад гиребон даранд

Бигӯям самоъ эй бародар ки чист

Агар мустамеъро бидонам ки кист

Гар аз бурҷи маънии пурди тайр ӯ

Фиришта фурӯ монад аз сайр ӯ

Вагар мард лаҳвасту бозуии влоғ

Қавӣтар шавад деваши андари димоғ

Чаҳ мард самоъаст шаҳвати параст

Ба овози хуши хуфтаи хезад на маст

Парешон шавад гул ба боди саҳар

На ҳизум ки ншкоФдши ҷузи табар

Ҷаҳони пар самоъасту мастӣу шӯр

Валикин чаҳ бинад дар ойӣнаи кӯр

Макун айби дарвеши мадҳушу маст

Ки ғарқааст зон мезанад поу даст

Кушояди дарӣ бар дил аз воридот

Фишонд сари даст бар коинот

Набинӣ шутур бар ҳдои араб

Ки чунаш ба рақси андари оради тараб

Шутурро ки шӯру тараб дар сар аст

Агар одамиро набошад хар аст

Таъаллуқ ҳиҷобаст ва бе ҳосилӣ

Чу пайвандҳо бугсалии восилӣ

Макун гиря бар гӯри мақтӯли дӯст

Бирав хуррамӣ кун ки мақбул ӯст

Фидойӣ надорад зи мақсӯди чанг

Вагар бар сараши тири боринду санг

зи хоки офаридати худованди пок

Рӯ эй банда афтодагӣ кун чу хок

Ҳарису ҷаҳони сӯз ва саркаш мабош

зи хоки офаридат чу оташ мабош

Тариқати ҷуз ин нест дарвеш ро

Ки афтода дорад тани хеш ро

ҳикоят

Шунидам ки вақте саҳаргоҳи ид

з гармоба омад буруни боязид

Яке ташти хокистараш бе хабар

Фурӯ рехтанд аз сарое ба сар

Ҳаме гуфт жулидаи дастори мӯӣ

Кафи дасти шукронаи молон ба рӯй

Ки эй нафаси ман дар хури оташам

зи хокистарӣ рӯй дарҳами кашам

Бузургон накарданд дар худ нигоҳ

Худои бинӣ аз хештан байн махоҳ

Қиёмат касе бинии андари биҳишт

Ки маънӣ талаб карду даъвии биҳишт

зи мағрури дунёи раҳи дайни мҷўӣ

Худобинӣ аз хештани байни мҷўӣ

Яке ҳалқа каъба дорад ба даст

Яке дар хароботи афтодаи маст

Гар инро баранд ки бози орадаш

Вари онро бихонад ки нгзордш

На манъам ба мол аз касе беҳтар аст

Хар ар ҷли атласи бипушад хар аст

Вуҷӯдӣ диҳад равшаноӣ ба ҷамъ

Ки сӯзяш дар сина бошад чу шамъ

Дилами хонаи меҳр ёрасту бас

Аз он менагунҷад дарави кини кас

ҳикоят

Чаҳ хуш гуфт буҳлули фархундаи хуй

Чу бигузашт бар орифии ҷангҷӯӣ

Гар ин муддаӣ дӯст бишнохтӣ

Ба пайкори душмани нпрдохтӣ

Гар аз ҳастӣ ҳақ хабар доштӣ

Ҳама ҳастро нест пиндоштӣ

Ҳикояти фии алтмсил

Шунидам ки дар дашти Санъои ҷунайд

Сегӣ дид барканда дандони зи сайд

зи неруии сари панҷаи шергир

Фурӯмондаи оҷиз чу рӯбоҳи пер

Чу мискин ва бетоқаташ диду риш

Бадв дод як нима аз нони хеш

Шунидам ки мегуфт ва хӯн ме гирист

Ки донад ки беҳтари зи мо ҳар ду кист

Ба зоҳири ман имрӯз аз ӯ беҳтарам

Дигар то чаҳ ронад қазо бар серум

Аз он бар млоик шараф доштанд

Ки худро ба аз саги нпндоштнд

Аз он дӯстон худо барсаранд

Ки аз халқ бисёр бар срхўрнд

Агар машкро аблаҳӣ ганда гуфт

Ту маҷмӯ бош ӯ пароканда гуфт

Ту никўрўш бош то бадсигол

Ба айби ту гуфтани наёбади маҷол

Саодат ба бахшоиш довар аст

На дар чангу бозуӣ зӯровар аст

Чу натавон броФлоки дасти охтн

Зарурӣаст богрдшши сохтан

Чаҳ донад табиб аз касе ранҷи барад

Ки бечора хоҳад худ аз ранҷи мард

Чу рад менагардад хаданги қазо

Сипар нест мари бандаро ҷузи ризо

Вела аизои фии алҳкмаҳ

Шутури бача бо модар хеш гуфт

Ки охири замонии з рафтан бихуфт

Бигуфт ар ба даст манастӣ маҳор

Надидӣ касами боркаш дар қатор

Худои киштии онҷо ки хоҳад барад

Агар нохудои ҷомаи бртни дард

Чаҳ зуннори муғ бар миён ва чаҳ далқ

Ки дарушӣ аз баҳри пиндори халқ

Ба андоза буд бояд намӯд

Хиҷолати набард онкӣ бинмуд буд

Зрондўдгонро бар оташ баранд

Падед ояд онгаҳ ки мис ё заранд

Нкўсиртӣ бе такаллуфи бурун

Ба аз порсоеи хароби андарун

Нагӯям тавонад расӣдан ба дӯст

Дар ин раҳи ҷзони кас ки рӯйиш дараваст

Чу рӯй парастиданат дар худост

Агар Ҷабраилат набинад равост

Хуру хоб танҳо тариқ дад аст

Барин бӯдани ойин нобахрад аст

Бар онон ки шуд сари ҳақи ошкор

Накарданд ботил бирав ихтиёр

Ту худро аз он дар чаҳ андохтӣ

Ки чаҳро зи раҳ боз нашинохтӣ

Танури шиками дмбдм тофтан

Мусӣбат буд рӯз ноёфтан

Хабари даҳ ба дарвеши султони параст

Ки султони зи дарвеши мискин тар аст

Гадоро кунад як дирами сими сайр

Фаридун ба малики аҷами ним сайр

Агар пой дар домани оре чу кӯҳ

Сарати з осмон бугзарад дар шиква

Турои хомӯшӣ эй худованди ҳуш

Виқорасту ноаҳлро пардаи пӯш

Ва ?лаи аизои фии алҳкмаҳ

Бади андари ҳақи мардуми неку бад

Магӯ эй хирадманди соҳиби хирад

Ки бдмрдро хасм худ ме кунӣ

Вагар никмрдаст бад ме кунӣ

Касе пеши ман дар ҷаҳон оқил аст

Ки машғӯли худ вази ҷаҳон ғофил аст

Нишоед ҳавас бохтан бо гулӣ

Ки ҳар бомдодаш буд булбулӣ

Муҳаққиқ ҳамон бинад андари абл

Ки дар хубрӯёни чину чгл

Кас аз дасти таъни забон ҳо нараст

Агар худнамойаст вагар ҳақи параст

Чу розӣ шуд аз бандаи яздони пок

Гар ӣнон набошанд розӣ чаҳ бок

Бидонадяши халқ аз ҳақ огоҳ нест

зи ғавғои халқаш ба ҳақ роҳ нест

Аз он раҳ ба ҷое наёварда анд

Ки аввали қадами раҳ ғалат карда анд

Ду кас брҳдисӣ гуморанд гӯш

Яке аҳримани хуйу дигари сурӯш

Яке панд гирад яке нописанд

Напардозад аз ҳарфгирӣ ба панд

Ки ёрад ба кунҷ саломат нишаст

Ки пайғамбар аз хбс мардум нараст

Худоро ки бе мисли ва ёрасту ҷуфт

Ҳамоно шунидӣ ки тарсо чаҳ гуфт

Сафойӣ ба дастовар эй бе тамиз

Ки нанамояд ойӣнаи тираи чиз

Ту қоим ба худ нестии як қадам

зи ғайбат мадад мерасад дмбдм

Раҳи рост бояд на болои рост

Ки кофари ҳам аз рӯй сӯрат чу мост

Надонад касе қадари рӯзи хушӣ

Магар рӯзӣ уфтад ба сахтии кашӣ

Макун нола аз бенавои басӣ

Чу бинии зи худ бенавотар касе

Якеро ки дар банд бинӣ маханд

Мабодо ки ногуҳи дроФтӣ ба банд

Ва ?лаи раҳмаи аллоҳи алайҳи фии алмаъориф

Ало эй ки умрат ба ҳафтод рафт

Магари хуфта будӣ ки бар бод рафт

Ҳамаи барг бӯдани ҳамеи сохтӣ

Ба тадбир рафтани нпрдохтӣ

Чу панҷоҳ солат бурун шуд зи даст

Ғанимати шимур чанд рӯзӣ ки ҳаст

Нагу гуфт луқмон ки нозистан

Ба аз солҳо дар хатои зистан

Тафарруҷи кунон дар ҳавоу ҳавас

Гузаштем бар хок бисёр кас

Касоне ки аз мо ба ғайб андаранд

Биёянд ва бар хок мо бигузаранд

Ғанимати шимури ин гиромии нафас

Ки бемурғ қимат надорад қафас

Паии никмрдон бибояд шитофт

Ки ҳаркии ин саодат талаб кард ёфт

Шароб аз паии сурх рӯе хуранд

Вази он оқибат зрдрўиӣ баранд

Ба мардони роҳат ки роҳӣ бидиҳ

Аз ин дшмнонм паноҳӣ бидиҳ

Ба ҳақат ки чашмами з ботил бидӯз

Ба нурат ки фардо ба ноРоми мсўз

зи ҷурмам дар ин мамлакат ҷоҳ нест

Валикин ба малик дигар роҳ нест

Чаҳ бархезад аз дасти тадбири мо

Ҳамин нуктаи баси узри тақсири мо