Бо султони ҳусайни мирзои боиқроу амир бе назири алии ширнўоиӣ муосир бӯда . Аввали бор ки ба маҷлиси Амиралии шер бор ёфт , аз хондани ин матлаъ муҳтарам шуд :
Чунон азпо фиканд имрӯзами азрФтори вқомти ҳам
Ки фардои брнхизм балки фардои қиёмати ҳам
Амир ӯро дар баркашид ва аз тахаллусаш пурсед . Гуфт : ҳилолӣ . Амир фармуд : бадарии бадарӣ . Аз таъсири назари анояти амири мшори илайҳи фалаки суханвариро бадару маҳфили шоириро сдромд . Дар шоирӣ машҳур шуд . Охир ба хизмат машойих расед ва аз аҳли завқ маҳсӯб гардид . Маснавии шоҳу гадоу Лайлӣу маҷнӯни васфоти алъошқин ба ришта назм кашиду оқибат дар санаи 939 ба ҷурми ташайюъ шаҳид гардид . Ашъор хуб дорад аммо бад-ӣн чанд байт аз ӯ иктифо мешавад :
Аз он танҳоӣу малик ғарибӣ шуд ҳаваси мо ро
Ки рӯзӣ чанд нашносем мо касроу каси мо ро
Дар дил бе хабарони ҷузи ғами олам ғам нест
Вази ғами ишқи ту моро хабар аз олам нест
эй ки май пурсӣ зи ман кони моҳро манзил куҷост
Манзил ӯ дар диласт аммо надонам дил куҷост
Ҳарки аз рӯй иродати по наад дар роҳи ишқ
Олимӣ пеш омадаш каз ҳар ду олам бугзарад
Мнқтъотаҳу рбоъитаҳ
Мҳмдؐърбии офтоб ҳар дўсро
Касе ки хок дараш нест хок бар сар ӯ
Шунидаам ки такаллум намӯд ҳамчуи Масеҳ
Ба ин ҳадиси лаби лаъли рӯҳпарвар ӯ
Ки ман Мадинаи илмами алӣ дараст маро
Аҷаби хуҷаста ҳадисӣаст ман саг дар ӯ
Ёрони куҳан ки банда будам ҳама ро
Дарбанди вафоӣ худ ситудам ҳама ро
Зинҳори зкси вафои мҷўиид ки ман
Дидам ҳамаро ва озмудам ҳама ро
Дар олам бе саботи кас хуррам нест
Шодӣу нишот дар банӣ одам нест
Он кас ки дарин замона ӯро ғам нест
ё одам нест ё дарин олам нест