Асл халқасту халқи мазҳари он
Халқро гиру сӯии халқи марон
Ҳаст сӯрату ъоءу маънии зар
Ҷӯии зарро ва аз въо бигузар
Ҳон манеҳ эътибори сӯрат ро
Соф рогиру ҳилли кудурат ро
Ҳар таниро магӯ ки инсон аст
Сираташро бибин ки чаҳ сон аст
Саги он Каҳфро надошт зиён
Нашуд аз сӯрати сагяши маон
Чунки халқи накӯи бдондри вай
Гашт аз авлиёии боқии ҳӣ
Ҳақи варо зикр кард дар қуръон
Хонд ӯро зи силки он мардон
Гоҳ аз силк чорумин хондаш
Гоҳ дар ҷўқ ҳаштумин ронадаш
Ҳеҷ дар сӯраташ накард назар
Зонка ҳақ нанигарад бнқшу сувар
Назараши доимо буд бар дил
Ки чаҳ доранд мардуми андари дил
Дӯстишони буи чаҳ миқдор аст
Ҳар дилиро чаҳ ҳад вафодор аст
Ҳақи таъолии ҳамон қадар бо ӯ
Дӯстӣ дорад эй рафиқи накӯ
Накунад ҳақи назари бнқшу амал
Неи бҳрсу ббхлу неи бомл
Назари ҳақи бадал буд майдон
Ки дар ӯ чист ошкору ниҳон
Гар буд дар дилати муҳаббат ӯ
Кунад ӯ доимои назар дар ту
Бевло гарчи бошиддати тоъат
Набарӣ аз ҷаноби ҳақи роҳат
Тоъати одатӣ буд зи нифоқ
Неи зи ишқу зи сидқу шавқи тлоқ
Баҳр номасту нанги он хизмат
Не барои ризои он ҳазрат
Сӯрати тоъат аз ту ме ояд
Ҷон надорад ки баҳри ҳақ шояд
Сӯратӣ кандар ӯ набошад ҷон
Ҷуз ки дар гӯр менишоед он
Чун бадал мекунад худои назар
Дили бпрўр ки дил буд манзар
Пас ту дил рост кун ки асл дил аст
Гарчи андари миёни об ва гул аст
Дили баҳақи даҳ ки соф гардад впок
Гузарад ҳамчуи об бар сари хок
Не ки бар хоки гашти оби равон
Ҳеҷ шуд оби рози хоки зиён
Нашуд олӯдаи оби соф аз хок
Боз бо баҳр рафт равшану пок
Шери ҳам аз миёни хӯн ва садед
Поку софии бшир хора расед
Гарчи роҳаш дар он всхҳо буд
Лек бингар ки ҳеҷ аз он олуд
Ҷӯши меҳраши з дард кард ҷудо
То ки оварад софяши сӯии мо
Ҳамчунин меҳри ҳақ чу ҷӯш кунад
Нешҳоро ҷудои з нӯш кунад
Нӯш аз он нешҳо нёлоид
Хушу софии сӯй худо ояд
Дил агарчӣ дар об ва гул бошад
Ҳамчуи хуршеди нурҳо пошад
Набӯд зи обу гули варои заҳмат
Балки заҳмат аз ӯ шавад раҳмат
Бхдои даҳ дилу зи гули мандяш
То равад ҷумлаи корҳои ту пи иш
Тан ва олам наянд пардаи ҳў
Фикри ин ҳар ду гашти пардаи ту
Фикрҳои тан ва ҷаҳон бигзор
Фикру хотири ҳама баҳақ бигумор
Фикри дунёсти пи ри даҳ неи дунё
Чун кунӣ фикри дайни барии уқбо
Гарчи асбобу моли дории ту
Чунки дилро баҳақи сипории ту
Нашаванд ӣнҳамаи ҳиҷоби туро
Чун дилати пар буд зи ишқи худо
Вар кунӣ тарки молу малики ҷаҳон
Чун набошад даруни ҷонати он
Набарӣ ҳеҷ навъ аз он судӣ
Каси набард аз чунон зиёни судӣ
Беиваз ҳар ки тарк дунё кард
Дрндомт бимонад аз ӯ пари дард
Зонка ин рафт ва он нашуд ҳосил
Зин бурид ва бидон нашуд восил
Тарки дунёи зи ҷону дил бояд
То равон ҷовдон биёсоед
Варна таркиши зи дил агар накунӣ
Дар ҷаҳони бақо сафар накунӣ
Аз дарун кун сафар на аз берун
Каз дарунаст роҳ дар бичўн
Аз раҳи ҳ с макун талаби ҷон ро
Аз раҳи ҷони биҷавии ҷонон ро
Панҷ ҳиссӣ ки дарату бркоронд
Нурён нестанд аз норонад
Нор бе шаки зи нур ҳў мерад
Венаи шаш ва панҷу чор аз ӯ мерад
Ҳамаи аъдод ло шаванд онҷо
Маҳв гирданд дар шуъоъи вло
Нест шӯ то аз ин адади барраӣ
Ҳаст гардӣ чу зон хатари бҷҳӣ
Ишқи ҳақро гузину эмини шӯ
Мшмри ғайри ишқро як ҷӯ
Чунки гардии савор ишқ барон
Хуши сӯии осмони олами ҷон
Ҷаҳд чун пои дону ишқ чу пар
Ҳарки пар ёфт раст ӯ зи хатар
Гарчи бо по бурӣда гардад роҳ
Лек кӯи поу кӯ барои огоҳ
Ончии рафтор по кунад сад сол
Дар дамӣ беш аз о Н кунад пари веби ?ил
Чунки п р нестат бпо мерӯ
Дар пай ҳамРаҳон з ҷон меду
То наМонӣ ту бенасиб аз роҳ
То расад раҳматии бтўзи ?ала
Чун туро ҳақ накард шоҳаншоҳ
Кам аз он ки шӯии зи силки сипоҳ
Доимо дар раҳ худо мекӯш
Дар таманнои васл ӯ меҷӯш
То ки дар кӯшишии накӯи корӣ
То ки дар ҷўшшии вафои дорӣ
Кӯшиши ту нишон иқбол аст
Мурғи ҷонро талаби пар ва бол аст
Ҳарки бекӯшишаст мурдааш дон
Нест зинда агарчӣ дорад ҷон
Ҷони ҳайвон буд чунон кас ро
Ҷон ваҳйӣ набошад он хас ро
Ҷони ҳайвони яқин дар охири кор
Нест гардад нмондши осор
Ҷон ваҳйӣаст зиндаи ҷовидон
Зонка қоим шудааст аз ҷонон
Толиби васли ҳақи чунин ҷон аст
Кандар ӯ нури ақл ва имон аст
Ҳркро дар дарун талаб набӯд
Оқибати ҷузи сӯй сқр наравад
Нури имон чу ҳақ дар ӯ наниҳод
Дев маҳзаст агарчӣ зи одами зод