Дар баёни онкии ҳақи таъолӣ аз ҳамаи махлуқоту мавҷӯдот зоҳиртараст ва аз ғояти пайдое пинҳонаст ки хФии лшдаҳи зуҳӯра зеро ҳар махлуқиро аз одамӣу ғайраи боўсоФши тавон шинохтан Маслан сӯрати одамиро май бинӣ агар аз ту май пурсанад ки « чаҳ касаст ? » май гӯйӣ : « нмишносмш » баъд аз ихтилот ки афъолу ақволу ахлоқ ва ҳунарҳои ӯро мушоҳида мекунӣ гӯйӣ ки « некаши шинохтам » ; ончӣ аз ӯ дидӣ ки мӯҷиб шинохт шуд яқин ки сӯрат нест , маънӣ бе чун ва чигуна ӯст . Акнӯн чун бидон миқдори ахлоқу афъоли маънии одамӣ бар ту пайдо шуд ; ҳақи таъолӣ ки ҷумлаи махлуқоти афъолу ақвол ва осор ӯст чун пинҳон монад ? аз ин рӯй мефармоед ки алҳақ азҳари ман алшмси Фмни талаби албёни баъди алъёни Фҳўи фии алхсрон .
Ҳар ки бар ҳастӣ ҳақ ҷӯяд далел
ӯ зиёнмандасту аъамӣу залил
Агарчӣ маънии одамиро ба чашм надидӣ аз афъолу ақволаши шинохтӣ ва май гӯйӣ ки дар ӯ ҷавҳарӣаст ки ӣнҳама аз ӯ меояд чаро бо худ нагӯйӣ ки « худо низ чунин зотӣаст ки ҳарчӣ дидам ва хоҳам дидани ҳамаи сунъ ва офарӣда ӯст » пас доими худои таъолиро аз ҳамаи пайдотар май байн ва магӯ ки наме байнам . Агар ғайри ин донеу бинӣ мислаши чунон бошад ки кас дар боғ гуяд ки баргро май байнаму боғро наме байнам ; мӯҷиб мазҳака бошад .