Ҳамчу санг гузин ки лаъл шавад

Дар худии худ ӯ наҳуфта равад

Раҳраваст он вале ниҳони зи назар

Охири кор чун шавад ҷавҳар

Ҳама донанд кови зи роҳи дароз

Омад ва ёфт ин чунин эъзоз

Иззат аз сайр ёфт неи зи сукӯн

Гар гузидӣ сукӯн шудӣ мағбун

Мустафо гуфт ҳар кро ба ҷаҳон

Гузарад ҳар ду рӯз ӯ яксон

Сахти мағбун буд дар ин бозор

Оқибати нола ҳо кунад бозор

Чунки он ғабн гардадаш маълум

Даст хоед зи ғуссаи он маҳрӯм

Дониш ҳар ки гашти рӯзи афзӯн

Оқибати кор ӯ шавад мавзун

Вонкаҳи аўри а трқӣӣ набӯд

Лоҷарами ҷузи сӯй сафар наравад

Чунки ҷомиди нӣӣ давон мерӯ

Басӯии олам равон мерӯ

Вой бар вай ки дар худӣ монад

Нашавад нек ва дар бадӣ монад

Наравад хуши зи сӯи сӯии бисў

Дар ҷаҳон адам наёрад рӯ

Бар нуқӯш ҷаҳон шавад мафтӯн

Наравад ӯ зи ҳабси тани берун

Рафта бошад ба хӯни худ аблаҳ

Ҷони худро фиканда дар ин чаҳ

Хунаки он кас ки дар сафар бошад

Аз баду нек дар гузар бошад

Ҳар дам аз ишқи дарс нав хонд

Хештанро з куҳна барраанд

Ҷон ӯ доимо буд дар сайр

Пурзанон дар ҳавои ишқ чу тайр

Сафар аз хеш кун на аз хона

То шавад ҷони қарини ҷонона

Гар шудӣ толиби чунон матлӯб

Вари зи ҷонии муҳиби он маҳбӯб

намеишқаш бануш белабу ком

То ки гардӣ з ҳаст нест тамом

Чун наМонӣ ту ; монад ӯ танҳо

Пеши он меҳри маҳви шӯ чу сҳо

То бадоне ки ту баҳонаи бадӣ

Ҳама ӯ буд ту фасонаи бадӣ

Чашм бандӣаст варна кӯи дигар ?

Бинмо ту бғир ӯ дигар

Чашми сӯрат буд яқини аҳвал

Нури яздони баради зи дидаи сбл

То ки нури худо мадад накунад

Ҷони назари боз дар аҳад накунад

Бо худӣ кас надид рӯй варо

Худ ту ӯст зини худии бдро

Баҳр будӣ чу қатрае акнӯн

Бози гирд аз бурун ба баҳри дарун

То дгрбори айни баҳри шӯй

Маҳви он зоту лутфу қаҳри шӯй

Рӯи фанои шӯи зи зид ва наду адад

То кунад васфи худ худои аҳад

Чун наМонӣ ту онгаҳе Монӣ

Ҷони боқии биҷавӣ дар фонӣ

Ғўргӣ чун равад шавад ангур

Чунки зулмат бирафт ояд нур

То нашуд ҳазм дар танати он нон

Кӣ шуд он зиндагии маҳз чу ҷон ?

Тўтё дар басар чу рафт ва намонад

Нур дида шуд ва савод бихонад

Чун ҷамод аз фано чунин гардад

Шавад ӯ нуру роҳ байн гардад

Ҷон ки зинда аст кун зи ақли қиёс

Дар фано то аз ӯ чаҳ навъи асос

Бунаанд он тараф ки ҷое нест

Дар чунон арзи каш смоӣӣ нест