Ҳар вале ҷумла каромат дошт
Гарчи ҳар як яке дузони афрошт
Он яке аз замир халқон гуфт
Он як аз равшанӣ ҳар ҷон гуфт
Он яке нур дод имон ро
Он яке шарҳ кард ҷонон ро
Он яке аз калом мастӣ дод
Он яке кам занӣ ва пастӣ дод
Он яке бар ҳавои ниҳоди қадам
Он яке зад бар оби нақшу рақам
Он як аз санг чашма кард равон
Он як аз нори гулшану райҳон
Ҳар якеро ҳазор чандон буд
Андакии баҳри халқ гарчи намӯд
Вонбёии гузида то одам
Мисли Мӯсоу исои Марям
Мӯъҷиз ҳар яке дигаргун буд
Ҳар яке сӯии ҳақ раҳе бинмуд
Он яке мурда зинда кард бидам
Ваон як аз чӯби аждаҳои дижам
Зон яке нор тез шуд гул тар
Зон яке шуд ду нимаи қурси қамар
Аз яке кӯҳи ноқае зоӣид
Муддатии пеши мункирони поӣид
Он яке об аз замин ҷӯшед
Вази яке кӯҳу дашти бхрўшид
Аз яке шуд чу муми оҳани сахт
Ваз яке шуд ҳазор бахт чу тахт
Ҳар яке буд бар ҳамаи қодир
Гарчи ҷумлаи з як нашуд зоҳир
Ҳамчуи наққоши чусти пари ҳунарӣ
Кӯ кунад шакли мурғ ё шаҷарӣ
Нест кӯи ғайри он нмидонд
Ҷумлаи нақшро ҳмидонд
ё ки хайёти як қбоӣӣ дӯхт
Натавон гФи кӯи ҷузи он номўхт
ё ки олами зи донишу тақво
Чун диҳад баҳри соилии фатво
Ҳеҷ гӯйанд кӯ ҳамон донад
ё аз ин беш гуфт натавонад
ё табибӣ диҳад яке дору
а равад хилт ва соф гардад рӯ
Кас нагӯяд ки илмаши он қадар аст
Вази биҷузи он алоҷ бихбр аст
Не ки як об мекунад сад кор
Дар бсотину равзау гулзор
Гоҳ аз ӯ осиёб дар кор аст
Гоҳ аз ӯ боғу кишт пурбор аст
Бмҳлӣ расад кунад корӣ
Лоиқи он маҳал диҳад борӣ
Ҳаст инро мисол бе адуи ҳад
Дар гузари зини адади гарави боҳад
Қудрат аз ҳақ буд на аз аҷсом
Зонка маънӣ ҳақасту боқии ном
Анбиё олатанду ҳақ бар кор
Ҳама беихтиёр ва ӯ мухтор
Об агарчӣ шавад злўлаҳи равон
Набӯд асли об лӯла бидон
Асли он об бошад аз дарё
Гарчи аз лӯла ҳо шавад пайдо
Тан чу лӯлаасту қудрати ҳақи об
Дар мусаббиби нигари гузари зи асбоб
Авлиёи мазҳар ҳақанд на ҳақ
Ҳақ аз эшон диҳад бхлқи сабақ
Мазҳари боди барг ва шох турост
Кас нагӯяд ки бод дар шаҷар аст
Караи бод аз назар давр аст
Аслу фаръи вай аз шаҷар давр аст
Чун расад бод гардад ӯ олат
Ҳамчу сӯфӣ кунад басари ҳолат
Ҳамаи бенанд дар сараши он бод
Ҳама донанд каз дарахт назод
Лек агар шохтар нҷнбидӣ
Бодро чашми кас куҷо дидӣ
Рӯйро гар кунӣ баҳри тарафӣ
Зеру болоу сӯй ҳар ғрФӣ
Нақши худро аёни куҷои бинӣ
Аз ҷамолати нишони куҷои бинӣ
Магари ойинае бадаст ояд
То дар он нақш рӯат бинмоед
Ҳамчунон рӯй бодоз ки вдшт
Нанамояд магари зи шоху зи кишт
Зонка ҷунбон шаванд чун ояд
Ҳама биҷон шаванд чун ояд
Оинаи боди шох тар бошад
Лек шохӣ ки бар шаҷар бошад
Қудрату мӯъҷизот аз ҳақ хост
Ки буд аҷзи он тараф ки худост
Пас буд ҷумлаи мӯъҷиз аз як зот
Зотро гир ва дар гузари зи сифот
Метавон гуфташ ин бидон тақдир
Ки кунӣ фаҳм аз ман ин тақрир
Ҳар набии мӯъҷизоти он ҳама дошт
Гарчи ҳар як ду се аз он афрошт
Ҳар яке он қадар набад ки намӯд
Ҳар яке сад ҳазор чандон буд
Баҳр уммат расед муъҷиза Эй
Барад аз ҳар набӣамам маза Эй
Ҳар набии вифқи ҳоли уммати худ
Кард анъомҳо зи неъмати худ
Авлиёро ҳамаи чунин майдон
Ҳама ҳастанд аз худои гӯйон
Ҳама аз худ тиҳӣ ва аз ҳақи пи р
Дар садаф гашта қатраҳоашон дар
Ҳамаро он каромат ва дод аст
Ҳамаро он улӯм ва иршод аст
Гузар аз ному ҷумларо як байн
Чун баҳақ қоиманд ҷумлаи яқин
Нутқашон аз худо буд на зи худ
Шудаи фориғи ҳамаи зи неку зи бад
Ин бадви неки зиди ҳмдгрнд
Кӣ дар аздоди аҳл дил нигаранд
Зид ва надаро набошад онҷои ҷо
Ҳаст дил аз варои хавфу раҷо
Он тараф ваҳдатаст бе аъдод
Раҳ надорад дар он сарои аздод
Феълу қавли ҳама буд аз ҳақ
Дмбдмшон диҳад худои сабақ
Ғайри эшон сухани з худ гӯйанд
Гарчи аз илм ва аз хирад гӯйанд
Илм бар ҷонишон шудааст равон
Ҳазз надоранд ҳеҷ аз он эшон
Бар ҳамаи он улӯм орӣа аст
Ҳамчу дар чӯби коб ҷорӣа аст
Оқибати илмҳо босли раванд
Соф чун рафт дард маҳз шаванд
Чун нагаштӣ ту айни илм акнӯн
Кӣ шӯии воқиф аз улӯми дарун
Бихбр чун ҷамоди Монии ту
Гар сӯй бисўӣӣ наронӣ ту
Он ҷаҳон аз ту чун ниҳон бошад
Илми ту баҳри ин ҷаҳон бошад
Гӯшу ҳушат буд сӯии дунё
Бихбр бошӣ аз сари уқбо
Он фавойид бетон расад на бҷон
Бошад он илми баҳри ин абадон