Халқро дрдўи чиз фоида аст

Тану ҷонро аз он ду моида аст

Илми абадону илм адён аст

Мулҳами ҳардуи илм дён аст

Илми динии шифоӣ арвоҳ аст

Илми тиббии алоҷ ашбоҳ аст

Анбиёу авлиё ҳабибон анд

Кандар ислоҳи дайн ва имон анд

Илми эшон алоҷи ҷон вдл аст

Илми тиб дар давои об ва гул аст

Не ки ҳар ранҷро алоҷ дигар

Ҳаст ва ҳар ҷисмро мизоҷ дигар

Ранҷҳоро алоҷи гӯногӯн

Дар кутуб шарҳ кард афлотӯн

Лоиқ ҳар мизоҷи доруи сохт

Чунки асбоби ранҷро бишнохт

Ин табибон аз он об ва гул анд

Ваон ҳабибон аз он ҷон ва дил анд

Гуядат ин табиб дуғ махӯр

То ки блғм нагардад афзӯн тар

Гуядат он биё дурӯғ магӯ

Рӯ қаноат гузин ҳароми мҷу

То зи хилти гуноҳи гардии пи ак

То рӯй чун фиришта бар афлок

Гуядат ин бануш бодаи ноб

Гуҳи перӣ ки то шӯии кашу шоб

Гуядат он ки об кам хуру нон

То бакоҳад тан ва фазояд ҷон

Ин бигӯед бихӯр ту доруии кор

То равад аз гули ту хилт чу хор

Он бигӯед гузари зи хашму зи кин

То ки барҳо диҳад наҳола дайн

Ин бигӯед бихӯр ғизои латиф

Бҳзр бош аз таоми касиф

То ки рӯят чу гул шавад хандон

Чун маи чордаҳи шӯии тобон

Он бигӯед ки дар намоз афзо

Кибрро кам куну ниёз афзо

То раҳеи зини ҷаҳон чун сҷин

Бар шӯй чун малики бълиин

Ин бигӯед либос нарм бапуш

Чарбу ширин хушаст аз он хўрўнўш

То шӯии фарбеҳу зи заъфи раҳе

Ранҷ бар ҷисми хеш аз чаҳ наҳй

Гуяд он рӯзу шаб муҷоҳида кун

Баъд аз он рӯй ҳақ мушоҳида кун

Гуяд ин айш кун бнқди имрӯз

ки аи ми рону зуннори сабри мсўз

Гуяд он ранҷи каш ки ганҷи барӣ

Сар фидо кун ки бесарӣаст сиррӣ

Фарқи биҳди шинос аз ин то он

Тани нпрўрд ҳар ки дорад ҷон

Рамзи мўтўои шинави зи қавли расӯл

То намирӣ куҷои шӯии мақбул

Нашавад ҳосили он бқилу баққол

Ҷӯии онро зи ҷўъу тарки манол

СўФӣии он буд ки завқу фараҳ

Сар занад зи андарун бгоҳ трҳ