Дастур гуфт : шунидам ки бзўрҷмҳри бомдоди бхдмти хусрави шитофтӣ ва ӯро гуфтӣ : шаб хез бош то ком раво бошӣ . Хусрави бҳкми онки бмъошрту мъоқрт дар самоъи ағонӣу иҷтимои ғўонӣ шаб гузошта будӣ ва бо моҳи пайкарон то матлаъи офтоб бар нозболши тнъми срнҳодаҳ , аз бзўрҷмҳри бсбби ин калимаи пораи мутаъассиру мутағаййири гаштӣ ва ин маънӣ ҳамчун сарзанишӣ донистӣ . Як рӯзи хусрави чокаронро бифармуд то буқати субҳӣ ки дидаи ҷаҳон аз сиёҳаи зулмоту сипедаи нури ним гушӯда бошаду бзўрҷмҳр рӯй бхдмт наад , мтнкрўор бар вай зананд ва беосебӣ ки расонанд , ҷома ӯ бустонанд . Чокарони бҳкми фармони рафтанд ва он бозӣ дар пардаи торикии шаб бо бзўрҷмҳр намуданд . ӯ бозгашту ҷома дигар бапушед ; чун бҳзрт омад , бархилофи авқоти гузаштаи бегоҳи тарк шуда буд . Хусрав пурсед ки мӯҷиби дайр омадан чист ? гуфт : май омадам , дуздон бар ман афтоданду ҷомаи ман ббрднд , ман бтртиби ҷомае дигар машғӯл шудам . Хусрав гуфт : на ҳар рӯзи насиҳати ту ин буд ки шаб хез бош то ком раво бошӣ ? пас ин офати бтўи ҳам аз шаб хезӣ расед . Бзўрҷмҳр бар артҷол ҷавоб дод ки шаби хез дуздон буданд ки пеш аз ман бархестанд то коми эшон раво шуд . Хусрав аз бдоҳти гуфтори бсўобу ҳузури ҷавоб ӯ хаҷалу мулзами гашт . Ин фасона аз баҳр он гуфтам ки хусрав агарчӣ доно буд , чун сухани пардозӣ , бзрўҷмҳри малака нафас дошт , азу мағлуб омад мабодо ки қазияи ҳоли ту маъкӯс шаваду рӯзгори андешаи ту мағлуб гирданд ,у раби ҳилаи канти алии соҳибҳоу била . Гоўпоӣ аз он сухан дар хашм шуд , чунон пиндошт ки он ҳама аз роҳи астъзоми дониши динӣу астсғори ҷониб ӯ мигўинд ; пас дастури бузургтаринро гуфт ки ишорати рои ту бкдом ҷиҳатаст ва дарин абвоби ончи тариқи савоб май намояд , чист ? дастур гуфт : имрӯзи рӯзи бозор давлат динӣасту рӯзгори фармонпазир амр ӯ , чархи пирӯза ки нигини хотам ҳукм ӯст , меҳр бар забони эътироз мо ниҳодаст ва то инқирози кори ҳрки қадами таъаддии фаротар нааду пигор ӯро мутасаддӣ шавад , манкӯб ва мағлуб ояд

Гоўпоӣ гуфт : беонк аз дасти баради ин марди динии бҷдолу қаттоли мо корӣ бархест , вақъи ҳаросу бأс ӯ дар дилҳои шумо бинишасту қзФи фии қлўбҳми алръб , лекини кори давлати боб дар ҷӯй монад ки агар сад сол бар як муҷрӣ равад то гузаргоҳи он масдӯд нигарадоне , рӯй бҷонб дигар наниҳад . Ман қадами аҷтро дар пеши нуҳуму муҷрии ин оби давлат ӯ бгрдонм ва дар ҷӯии мурод худ баронам . Дастури ин мФоўзаҳ мешунид ва мегуфт :

Пас ӯ низ зимоми астсломи бадаст ӯ таслим кард ки агар барин ки гуфтам , чизе бифзоем ва дар нақз азоем ӯ мболғтӣ беш азин намоям , лошк ки бтҳмтӣ мансӯб шаваму бўсмти хиёнатии мавсуфи гирдам ,у ани касӣри алнсҳи иҳҷми алии касӣри алзнаҳ . Гоўпоиро рой бар он қарор гирифт ки ҳазор деви донои бгзинд ки ҳар як ҳазор доми макр дарида бошанд ва бисёр зоҳидиро пас аз камари тоъати зуннори инкор бар миёни бастау басии обидонро аз кунҷи зовияи қаноат дар ҳоўиаҳи ҳирсу тамаъи асири слосли васвоси гардонида , ин ҳамаро ҳашар карду бҷўори он кӯҳ рафт ки савмиъаи динӣ бар онҷо буд . Якеро ки бҷроءту бсолт маърӯф донист , барисам рисолати пеш динӣ фиристод ки ман пешвоу муқтадои девони ҷаҳонам , истироқи самъ аз Фариштагон осмон мекунам . Фأтбъаҳи шаҳоби соқиб дар шаън ман омадаст , азлоли соликони замин кор манаст ,у ани алшётини лиўҳўни илои аўлёӣҳм дар ҳақи гмоштгони ман нузул кардаст , ман бмнзли музоҳимати ту чигуна фурӯ оем ? ту омадаеу арсаи даъвии дониши бгоми фарох май пимоӣӣу ҷаҳонёнро бозҳори тўръу амсоли ин тасаннӯъи сғбаҳи зарқу бастаи фиреб хеш мекунӣ ва май хоҳӣ ки чеҳраи оростаи давлату турраи трозндаҳи мамлакати моро машавау мушавваши гирдоне . Акнӯн ман омадаам то моро мулоқотӣ бошаду бмҳзри донишварону маҷмаъи ҳунарнамоёни олам аз уламои Фриқину ъзмоءи сиқлин миёни мо мунозира равад то андозаи сухани доне аз ман ва ту пайдо ояд . Деви ин фасл ёд гирифт ва бирафт , чун бхдмт динӣ расед . Шиквау мҳобт ӯ девро чунон гирифт ки маҷоли дам задан наёфт , конаи ъртаҳи бӯҳта ӯ ахзтаҳи сикта . Динӣ азу пурсед ки ту кадоми девӣу бачаи кори омадае ? гуфт : аз деви гоўпоӣ ки бпоёни ин кӯҳ бо лашкари анбӯҳ аз мурдаи ъФорити шайтону абдаи тавоғити туғён фурӯ омадасту пайғомӣ чанд бар забони ман фиристода , агар ишорат равад , адо кунам . Динӣ иҷозат дод . Дев ҳарчӣ шунида буд , боз гуфт . Динӣ гуфт : барин азм ки дев гоўпоӣ омаду пой дар ин вартаи хатари ниҳод , хар дар хлобу кабӯтар дар мизроб меронаду бахти бад арӣ қдмки ароқ дмк биравӣ мехонд , магари иродати азалии азолти хбси шумо аз пушт замин хостасту таҳорати домани охир алзмон аз лавси вуҷӯди шумо тақдир кардау замони ифсоди шаётин дар олами куну фасоди бароварда акнӯн чун чунин май хоҳӣ , сохта бош ин мунозирау мноФраҳро ва агарчӣ баҳраи ман аз олами ладуннӣати илмӣ зиёдат наомадаст ва аз муҳӣти маърифати номутаноҳии бросхи қадмони набуввату вилоят беш аз қатра чанд файзон накарда , ва мо аўтитми ман алълми алои қлило , аммо аз илми он қадр тахсӣс ёфтаам ки аз саволу ҷавоб ӯ дар нмонм ва аз кам занони даъвӣ , муҳраи аҷзи бози нчинм , ани так збои Фأнии ҳслаҳ . Фиристода боз омад ва ҷавобҳо биоварад . Гоўпоӣ пурсед ки ҳон чигуна ёфтӣ диниро ва бар зоҳиру ботинаш чаҳ дидӣ ки аз он бар неку бади аҳвол ӯ истидлол тавон кард ? гуфт : ӯро бо лабии хушку чашмитару рўӣии зарду ҷуссае лоғару ҳиأтии ҳамаи ҳайбату шимтии ҳама латофат ёфтам , калимотии дурушт дар иборатӣ нарм меронаду марорати ҳақро буқати тҷриъ дар зарфи тқриъи бонгбини тлтФ чошнӣ медиҳад .

Гоўпоӣ аз ҳикояти ҳол ӯ сахти бҳросид ва андешед ки ин ҳамаи Имороти парҳезгорӣу ъломоти шариъати варзӣу дайни парварӣ шояд буд аз одоти мутаҷҷарадону мутаҳаҷҷидон май намояд , ҳамоно ки брёзти тавсани табиатро ром кардаст ки дар сухани гуфтани худро тозӣона намезанад ва дар ҷиҳоди Акбар бо нафаси кофар шамшер задаст ки аз пигори мо сипар намеандозад , аммо чаҳ кунам , чун шурӯ рафт , мулзам шуд , ночори қадами пеш май бояд ниҳод .