Шутур гуфт : шунидам ки дурудгарӣ буд дар санъату ҳзоқти чунон чобуки даст ки ҷон дар қолаб чӯб додӣу нигоридаи андешау тарошидаи теша ӯ бар даст ӯ офарин кардӣ . Занӣ дошт чунон некӯ рӯй хуби пайкар ки ин ду байти ғазали сароёни хотир дар пардаи ҳасби ҳол ӯ саройанд :

Волҳқи агрчи нақши нигорхонаи хӯбӣу ҷамол буд . Нақши бандии ҳияли занони ҳам ба камол донистӣ ва аз коргоҳи амал , сӯрат ҳо ангехтӣ ки дар мутолиаи он чашми ақл хира шудӣ . Алқсаҳ ҳар шаб ба ҳангоми онки дурудгари сар дар хоб ғифлат наҳодӣу дидаи бони басараш дар дўлхтии аҷФонро ба силсилаи мижгон муҳкам бибастӣ ва он содаи як лухт хуш бихуфтӣ , занро силсилаи ишқи дӯстии дигар ки бо ӯ пайвандӣ доштӣ , бҷнбидӣ , оҳиста аз дар берун рафтӣ ва то онгаҳ ки ғунудагони тлоиъи рӯз , сар аз ҷайби уфуқ берун кунанд , бо хона наомадӣ . Дурудгарро кор ба ҷону корд ба устихон расед , андешед ки ман ин нобакорро бдинч мекунад , расво кунаму талоқаши даҳум ки миёни ақрону ихвон чун суфра хон арзи ман дасти мол маломат шуд ва худро мзғаҳ ҳар даҳанӣу зҳкаҳ ҳар анҷумании сохтам ; ӯро раҳо кунам ва аз хонадони сиёнату хидри диёнати сарпӯшидаеро дар ҳукми тзўҷи орм ки бадви сарафрозу забон дароз шавам , ман лами тхнаҳи ноؤаҳи такаллуми бмлءи фӣа . То шабӣ ки мтноўми шакл , сар дар ҷома хоб кашид , зан ба қоида гузашта бархест ва берун рафт . Шавҳар дар устувор бибаст то онгаҳ ки зан бар даромад , дар баста дид . Шавҳарро овоз дод « ки дар боз кун . » дурудгар гуфт : « аз ӣнҷо бозгард ва агарна берун оему тешае ки чандини гоҳ аз дасти ту бар пой худ задаам , бар сарати занам . » магари чоҳии амиқ ба наздик дар канда буд , зан гуфт : « агар дар боз накунӣ , ман худро дарин чоҳ андозам то фардои шаҳнаи шаҳр ба қисоси ман хӯни ту бирезад . » пас сангии бузург бадаст оварад ва дар он чоҳи андохт ва аз пас деворӣ пинҳон шуд . Дурудгарро овози санг ба гӯш омад , берун омад то бингарад ки ҳол чист . Зан аз ҷое дар хонаи ҷуст ва дар бибасту машғала ва фарёд баровард . Ҳамсоягон ҷамъ омаданд ки чаҳ афтод ? гуфт : « эй мусулмонон , ин шавҳари ман мардӣ дарвешаст , ман ба афоқаи хешу фақр ӯ май созам ва бо ӯ ба ҳар ноМуродии домани мувофиқат гирифтаам ва ӯ шукронаи чунин неъматӣ ки марои ҳақи таъолӣ дар канор ӯ ниҳод , бад-ӣн ҳаракат мегузорад ки ҳар шабонгоҳ аз хона берун шавад ва ҳар субҳдами даройад , маро беш азин тоқат таҳаммул нест . » шавҳар аз аФтроء ва аҷтроء бидон ғоят оҷиз бимонад . Қарор бар он афтод ки ҳар ду пеши ҳокими шаръи раванд ва ин ҳол мроФът кунанд ; рафтанд ва ба доварӣ нишастанд . Зан оғоз карду сӯратӣ ки нигоштаи хдиъту Фродоштаҳи ҳавои табиат ӯ буд , боз гуфт . Пас шавҳари ҳикояти ҳоли рост дар миёни ниҳод . Занро ҳукми таъзиру таҳдедӣ ки дар шаръ воҷиб ояд , бифармуданд . Ин фасона аз баҳр он гуфтам то малик донад ки мардро чун анўст ғолиб ояду рҷўлити мағлуб , кори мардон камтар кунад ва ба ҳар вақт бо сифат занон гароед , бад-ӣн рӯй пеш ояд .

Зоғ ба наздик шер омад ва оҳиста гуфт : ъломоти ҳиялату мхотлти дарин мъомлт бар хирс пайдост ва далоил ?мукуаед ӯ бар гунаҳи кории хеш ва бе гуноҳии шутур гувоҳӣ медиҳад ва гуфтаанд ки подшоҳ нишоед ки кор бо оммаи халқ ба ҳуҷҷат кунад ва сухан набояд ки ба муъоризат гуяд ки онгаҳ ба чашми эшон хор гардад ва густох шаванд ва баҷое расад ки тамшияти ҳақ бо эшон душвор тавонад кард ФкиФи туят ботил . Шаҳриёр фармуд то ҳар дуро ба ҳабс боз доштанду рӯбоҳиро ки ҷодӯи ном буд , бар муҳофизат эшон гумошт .

Пас он мӯш ки аз кори шутур огоҳӣ дошту мухотаботи эшон шунӯда буд , рафт ва аз ҷодӯ пурсед ки кори шутуру хирс ба чаҳ анҷомӣд ? гуфт : ҳар ду пеши ман маҳбӯсанд то онгаҳ ки ваҷҳи наҷотии мутлақ падед ояд . Мӯш гуфт : таваққуъ дорам ки ба ҳар ҷониб ки ризоу хашми малики ғолиби бинӣ , бо ман бигӯе то бидонам ки аз ҳар ду фарҷоми кор ки некӯ мегардад ва шавамӣ ба кадоми ҷиҳат боз хӯрд . Ҷодӯ гуфт : буии ин ҳадис аз миён кор меояд , агар онч май доне , бар ман изҳор кунӣ , аз шеваи дӯстону ёрони ягона ғариб нанамояд . Мӯш гуфт : ман мехоҳам ки ҳардуи машмӯли ъотФти шаҳриёру мрмўқи назари аноят ӯ оянду хотамат ба хайри пайвандад ва низ шунидаам ки гӯйанд : ба неку бад то туоне дар кори подшоҳ сухан магӯӣ ва худро мҳтрзи дор . Гуфт : сухан бояд ки некӯ ва ба ҳанҷори ақл ва шаръ равад то ҳрк гуяд азу писандида ояд ва бидон ангабин холис монад ки аз ҳар тараф ки берунгирӣ , агар Маслан аз зар зада бошад ва агар суфол карда , ҳамаи завқҳоро баҳраи ҳаловат яксон диҳаду дониш ба Қатарот борон монад ки бар ҳар замин ки борад , асарӣ аз осор манфиат бинмоеду марди зираки табъ бо кифояту дироят чун ба ҷиҳати кори худовандгори хеши салоҳии талабад , агар худ ба ҷони хатар бояд кард , аз пеши бараду таҳсили он боз намонад , чунонк эйр аҷстаҳ кард бо хусрав . Мӯш гуфт : чун буд он ?