Озодчҳри аироро бҷоигоҳӣ муайян бинишонад ва худ баталаб иҳаҳ ки агрч басӯрат хирад буд , метанати бузургон давлат дошту бхрдаҳи шиносии корҳо аз миёни кордонони малики мтмизу бонўоъи ҳунару дониш мбрз мегардид то ӯро бёФт . Чун бова расед аз оинаи манзараши ҳамаи маҳосини мухбир дар мшоҳдт омад , тҳиту салом ки аз вазоифи тбръоти ислом буд , бгзорднд . Чун ду ҳамрози бхлўти хонаи селоат роҳ ёфтанд ва чун ду ҳам овоз дар пардаи муҳаррамяти сохта , чин аз пешонӣ амоне багушӯданду бадӣдори якдигар шодмониҳо намуданд . Иҳаҳ пурсед ки муваллиду маншаи ту аз куҷосту матлабу мақсад ту кадомасту рикоби азимат аз куҷо май хиромаду мутаваҷҷеҳи ният ва андеша чист ? озодчҳр гуфт :

Бдонки муваллиди ман бкўҳист аз кӯҳҳои одрбоигони бғоити хушу хуррам , аз мбсми авоили ҷавонии хандонтар ва аз мавсими Наими зиндагонии тозатар .

Чун гардиши рӯзгори ҳол бар мо бгрдониду одати номусоидӣ аъодт кард , ман аз пеши садамот ҳаводис бархестам ва дар пас кунҷ бе номии бонўоъи ноМуродӣ ва нокомӣ бинишастам ва бо ҷуфтӣ ки доштам , пой дар доман сабр кашидам ва аз ҳамаи ин тоқи врўоқи мрўқи дунёу тумтароқи музаввари мтўқ ӯ бгўшаҳ қонеъ шудаму гӯши фарои ҳқлаҳ қаноат додам , маро бо мؤонст ӯ аз аўонси ҳури чеҳрагони чину хутани фароғатӣ буду бмҷолст ӯ аз маҷолиси мулӯку салотини шому Яман ақтсор карда будам ва дар пардаи созу сӯзӣ ки ёронро бошад , маро аз ағриди қудсёни замзамаи аношид ӯ хуштар омадӣ ва дар он самоъ бимикон ӯ аз ҳамаи ихвони замони шодмон тар будамӣ , бдонч аз девони машйати ризқи қалами тақдири ронданд ва бар авроқи рўолби қисмат сабт карданд . Розии гаштам , сулсаи тҳмии алъқлу алнФси алзўҷаҳи алҷмилаҳу алохи алмؤонсу алкФоФи ман алрзқи пеши хотири доштам , чаҳ ин ҳар се мурод ки ихтиёроти ъқлоءи ҷаҳон дар он маҳсӯрасту назар аз ҳамаи Фўозлу зўоид ҳоҷат бидон мқсўри бҳзўр ӯ ҳосили доштам , аммо бҳкми онки ҳамаи сола дар мсоиди мурғон май будем ва дар мсоиби эшон бмсибти хеши шарик ,у ҳргаҳ ки моро фарзандӣ омадӣ ва аз чароғи меҳри қурраи алъайнии брсидӣ ё аз боғи ишқи самараи алФؤодӣ падед шудӣ , ногоҳ аз ФўосФи қасди сайёдони тундбодии бшбгири шабихун дар сар омадӣу аўмидҳои мо дар дидау дили шикастӣ , марои тоқати он меҳнат барисед , салоҳи кору ҳол дар он шинохтам ки бсўоб дид ҷуфти хеши хонау ошиёнаи бгрдонм ва гуфтам : алмрءи ман ҳайси иўҷди ломни ҳайси иўлд , аз маърази ин офат ки тсўну тўқӣ аз он мумкин нест , таҳвил кунаму бҷоӣии рӯм ки аз онҷои чашми халос тавон дошт Ф ҳарчанд ин маънӣ бо ӯ тақрир медодам , рой ӯро Аннани мувофиқати бсўби ин савоб намегардиду имзоъи ин андешаи ман иқтизо намекарду муъоризот бисёр дарин маънии миён мо рафт ки то ҳар тири низо ки мо ҳар дуро дар таркиши табиати саркаш буд , дар он мнозлт бикдигр андохтем , дасти охир ки ман аз роҳи тасомӯҳу тФодии охири мо фӣ алҷъбаҳ бирав хондам ва ӯ аз сари инсофу руҷӯъ аз исрору тмодии аътити алқўси борӣҳо бар ман хонду зимоми мурод аз қабзаи ъинод бмн доду Аннани ихтиёрро борхоءу таслим дар шиддату рхо воҷиб дид , фии улҳол ҳар ду хаймаи иртиҳол берун задем ва ин соъат ки бсъти ҷалоли ин ҷаноби караму сада макрам пайвастем , чандини рўзгорист то бқдми қўодму хофии рӯзу шаби бисоти Флўот ва ФёФӣ месипарем ва аз ҳазор дом хдоъ биҷустем ва сад ҳазор донаи тамаъи биҷои бгзоштим то ӣнҷо раседем инак :

Ва агрч дар хизмати ту ҳеҷ собиқаи ҷири онк дар матаъорифи арвоҳи бмъҳд офариниш рафтаст ва дар собиқи ҳоли бмؤтлФи ҷавоҳири фитрати афтода , дигар чизе надорем аммо восиқем баҳмони ошнои аҳди аввалят ки морои бхдмти шоҳи мурғони расонӣу агрчи ҷаноби рифъат ӯ на бондозаҳи парвози аҳляти мост , дунаи бизи алأнўқ , локини ту бад-ӣни бузургӣу мҳтрнўозии қиёми нмоӣӣу мақоми мо дар ҷавори иқбол ӯ аз ҷўоири дигари парандагони шикорӣу шиканандагони зўории маъмури гирдоне . Иҳаҳ гуфт :

Биҳамдиллоҳи ин нигариши змоир аз ҳар ду ҷонибаст ва бар сроири якдигари итилоъи ҳосил , шод омадӣ , фатҳи албоб саодат кардӣ , футуҳ рӯҳ оварадӣ , он интиқоли фаррух буд , ин нузули мубораки бод ва чун тамассуки бҷболи иҳтимом мо намӯдӣ , фориғи албол май бояд бӯдану хотир аз ҳамаи шўоғли осӯдаи доштану аўмид дар бастан ки замини ин мтўҳўли мунаббати лолии давлатии тозау Масқати сулолаи саодатӣ нав бошад . Чаҳ ин подшоҳи агрчи подшоҳӣ кӯҳ нишину миваи сояи прўрдст ва аз касофату хомӣ холӣ набошад , аммо аз офати ҳиялу фасоди замир ки аз касрати мхолтти мардуму мўослти эшон хезад , давр тарк тавонад буду ҳргаҳ ки алтҷоءи заъифону артҷоءи ҳоҷтмндони бхдмт хеш бинад , раҳиму рؤўФу Карим ва ътўФ гардаду Аннани анояти зуд маътӯф гирданд ва худ чунин шояду суннати офаридагор , таъолӣ ,аст ки зуъафо дар домани риоят ақўё парваранду асоғр дар соя акобр нишинанд , ъ , бизи қтои иҳзнаҳи аҷдл акнӯн фурсати он соъат ки турои бхдмт ӯ шояд омадан , антҳоз бояд кард , чаҳ дар ҳамаи ҳолеи бподшоаҳи наздик шудан аз қазия ақл давраст ки эшон латиф мизоҷанд , ъ , латифи зуди пазиради тағайюри аҳвол . Он оби слсоли лутф ки слсоли аноءи ғризт эшон бидон маъҷун кардаанд , ҳар лаҳзаи бнўъии дигар трҳ кунад ва аз врўдондки мояи нойиба ткдр гирад ва аз муҷовирати камтари шоибаҳи тағайюри фоҳиши пазираду сари ҳадиси ҷоўри малико ӯ бҳрои ӣнҷо равшан мешавад ки табъи дрёўши подшоҳ то аз ғўоил осӯда тараст , сафинаи суҳбати эшон бсломти боканории тавон бурдану суди даҳ чиҳил тамаъи доштани вуҷӯди шӯридаи гашт ва музтариб шуд , агар пои муҷовир дар он ҳол аз камоли тамкин бар шараф афлокаст ӯро бар шарафи ҳалок бояд донист , ъ , ҳаззи ҷазили байни шдқии зиғм . Ва бдонк аз ъломоти қабзу басти шоҳи ин сифатӣ чандаст ки бар ту май шуморам то ту бадонеу муроқиби хатароту ҳаракоту мувозиби он авқот бошӣ ки аз он ҳазар бояд кард . Акнӯн ҳар вақт ки аз шикор пирӯз ояд бар сайди муродҳо зафар ёфтау ҳавсилаи ҳирсро бғзои огндаҳу бўоъси шара ки мояи сФҳст аз даруни нишонда , ночор чун пешонии карямон бгоҳ саволи пару бол кушода дораду чашми ҳиммат аз мтомҳи парвози ниёзи баста , ҷумлаи мурғони рангину хуши овозро бихонад ва бо ҳар як бнўъӣ аз сари нишот инбисот кунад ва ҳар вақт ки сар дар гиребон шҳпр кашида бошад ё гардан барафрӯхтау осор беқарорӣу ташвиш бар шамоил ӯ зоҳир , лошки Аннани азимати шикорро тоб хоҳад додану синони мхлбу минқорро оби вақт он бошад ки бики ҷавлони майдони ҳаворо аз мурғони баланди парвоз холӣ гирданду ғиоси мстнсроти бғос аз мавоқиъи ҳайбат ӯ бигӯаш насар тоир ва воқеъ расад .

Бояд ки дар он ҳазрати фаслии гўӣӣ ки лоиқи ҳолу мувофиқ вақт бошаду сғўи подшоҳи босғоءи он зиёдат шавад . Озодчҳр гуфт : шабаҳат нест ки ҳркрои забон ки сафири замиру тарҷумони ҷнонст , сухан на чунон ронад ки асмоъи шунавандагонро дар мқоъди қабул ҷой гираду мурассаъоти алфозу маъонӣ ӯро чун тавқу гӯшвор аз гӯшу гардани инқиёди дроўизнд , аўлитр ки шикваи номӯси доноӣӣ нигоҳ дораду бозори сухани фурӯшӣ боиин хамӯшӣ тазйин диҳад .

* * *

БтўФиқи худоӣ , ъзўҷл ,у мадади тарбияту муовинати тамшияти ту восиқам ки аз шароити одоби ҳазрат дар сухани пайвастану ҳоҷати арзаи доштану андозаи мўосми тўқиру таҳқири муҳофизат кардан , ҳеҷ фурӯ наравад , валлоҳи алмсҳли лзлк ; иҳаҳ аз онҷои бхдмт уқоб рафту брФўри бозгашту озодчҳрро бо худ бабрад .